аргуме́нт, ‑а,
1. Лагічны довад, які служыць асновай для доказу чаго‑н.
2.
[Лац. argumentum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргуме́нт, ‑а,
1. Лагічны довад, які служыць асновай для доказу чаго‑н.
2.
[Лац. argumentum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вагку́ша ’печань’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
weighty
1. ця́жкі;
weighty steps ця́жкія кро́кі
2. ва́жны,
weighty matters ва́жныя спра́вы;
weighty opinions аўтарытэ́тныя по́гляды
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
heavyweight
1)
2) Sport цяжкавагаві́к -а́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
спрасава́цца, ‑суецца;
Шчыльна злучыцца, сціснуцца ў выніку прасавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
schwérwiegend
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éindrucksvoll
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вагаві́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ля́скат, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nieobojętny
1. na coнеабыякавы да чаго;
2. значны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)