дыстыля́т, ‑у, М ‑ляце, м.

Вадкі прадукт перагонкі. Бензін — дыстылят нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збо́ўтацца, ‑аецца; зак.

Боўтаючыся, перамяшацца (пра вадкасць, вадкі раствор). Малако збоўталася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жи́дкий

1. ва́дкі;

жи́дкий газ физ. ва́дкі газ;

жи́дкое то́пливо ва́дкае па́ліва;

жи́дкий криста́лл ва́дкі крышта́ль;

2. (не густой) рэ́дкі;

жи́дкая грязь рэ́дкая гразь;

3. перен. (чахлый, хилый) кво́лы;

жи́дкие берёзки кво́лыя бяро́зкі;

4. (не сильный) сла́бы;

жи́дкие аргуме́нты сла́быя аргуме́нты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кандэнса́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Пераход рэчыва з газападобнага стану ў вадкі або крышталічны.

К. пары.

2. Накапленне ў вялікай колькасці.

К. энергіі.

|| прым. кандэнсацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Боўтаючы, перамяшаць (вадкасць, вадкі раствор). Збоўтаць лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Перавесці, ператварыць у вадкі стан. Звадкаваць аміяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўва́дкі, ‑ая, ‑ае.

Не зусім вадкі, сярэдні паміж вадкім і цвёрдым. Напаўвадкая ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́дкасць, -і, ж.

1. гл. вадкі.

2. Рэчыва, якое мае ўласцівасць цячы і набываць форму той пасудзіны, у якой яно знаходзіцца.

|| прым. ва́дкасны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dünnflüssig

a ва́дкі, цяку́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

liquid​2 [ˈlɪkwɪd] adj.

1. ва́дкі

2. лікві́дны (пра каштоўныя паперы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)