злополу́чие ср., уст. няшча́сце, -ця ср., бяда́, -ды́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўбяды́, ж., у знач. вык.

Разм. Не вельмі вялікая бяда, не так дрэнна, не так страшна. [Васіль Іванавіч:] — Бачу я, што бяда ваша не такая яшчэ вялікая. Такая бяда, можна сказаць, паўбяды. Лынькоў. [Каршукоў:] — Думаў адно, а выйшла не так, як хацелася. Ну, ды гэта яшчэ паўбяды. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло, зла, н.

1. Усё шкоднае, благое; проціл. дабро.

Рабіць з. каму-н. Адплаціць злом за дабро.

2. Бяда, няшчасце, непрыемнасць.

Знайсці віноўніка, што прычыніў такое з.

3. Прыкрасць, злосць (разм.).

З. ўзяло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́ла, -ы, ж.

1. Нашэсце ворага.

Адолець навалу.

Фашысцкая н.

2. Бяда, няшчасце.

Страшэнная н.

3. Вялікая колькасць каго-, чаго-н.

Н. работы.

4. перан. Нешта цяжкае, непрыемнае, што навісае над чалавекам.

Н. безвыходнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каб², часц.

1. Ужыв. пры выказванні пажадання, скаргі, праклёну (звычайна ў пачатку простых сказаў).

Каб пілося і елася і болей хацелася.

2. Ужыв. пры выказванні сумнення ў магчымасці чаго-н.

Каб толькі адна гэта бяда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tribulation [ˌtrɪbjuˈleɪʃn] n. lit. го́ра, бяда́;

trials and tribulations го́ра ды выпрабава́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scourge [skɜ:dʒ] n.

1. ка́ра, бяда́, няшча́сце, напа́сць;

the scourge of war бяда́, вы́кліканая вайно́ю;

the divine scourge бо́жая ка́ра

2. fml бізу́н, пу́га

♦

the white scourge туберкулёз, сухо́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

down​2 [daʊn] n. няшча́сце; няго́да; бяда́

♦

ups and downs узлёты і спа́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абма́цаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Памацаць з усіх бакоў з мэтай агляду; уважліва агледзець.

Доктар абмацаў хворага.

2. перан. Знайсці, намацаць, выявіць, шукаючы; высачыць, выведаць.

А. яблыкі ў торбе.

Бяда, калі абмацаюць бандыты.

|| незак. абма́цваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

adversity [ədˈvɜ:səti] n. бяда́, неспрыя́льныя ўмо́вы;

in time(s) of adversity у час(ы́) ліхале́цця

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)