архітра́ў, ‑трава, м.

Спец. Галоўная бэлька, ніжняя частка антаблемента.

[Фр. architrave.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́лка​I техн. бэ́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кран-ба́лка кран-бэ́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́квенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кроквы, крокваў. Кроквенная бэлька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кансолі; з кансолямі. Кансольная бэлька. Кансольны кран. Кансольная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распору, прызначаны для яго. Распорная бэлька. Распорная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архітра́ў

(фр. architrave, ад гр. archi = галоўны + trabs = бэлька)

архіт. галоўная бэлька, ніжняя частка антамблемента.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шлюпбэ́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

Металічная бэлька, прызначаная для спуску шлюпак на ваду і падымання іх на борт.

[Гал. sloepbalk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тица стр. тра́ма, -мы ж.; (балка) бэ́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́ма, ‑ы, ж.

Апорная бэлька, якая падтрымлівае столь (у драўляных будынках). Пад трамай у хаце вісіць зялёны сёлетні тытун. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)