шлюпбэ́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

Металічная бэлька, прызначаная для спуску шлюпак на ваду і падымання іх на борт.

[Гал. sloepbalk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)