man of the world

быва́лы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хаджа́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які многа бываў дзе‑н.; бывалы. Хаджалы чалавек.

2. Які хадзіў у запрэжцы (пра каня).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́мін, ‑а.

Які належыць маме. Міхась недзе спіць у адрынцы на сене, да вушэй нацягнуўшы на сябе мамін бывалы кажушок. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памужне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які памужнеў, пасталеў. Я іду, бывалы воін, Памужнелы і худы, Не прывыкшы да спакойнай, Да цывільнае хады. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветэра́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Стары, бывалы воін.

В.

Грамадзянскай вайны.

2. перан., чаго. Стары, заслужаны працаўнік, дзеяч у якой-н. галіне.

В. працы.

В. навукі.

|| ж. ветэра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак (разм.).

|| прым. ветэра́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Відалыбывалы’ (КТС); ’вопытны чалавек, які бачыў свет’ (Нас.). Утворана ад дзеепрыметніка на ‑l‑ъ. Да відзець (гл.). Параўн. рус. вида́лый ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

se¦erfahren

a быва́лы, во́пытны (пра марака)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sophisticated [səˈfɪstɪkeɪtɪd] adj.

1. вы́танчаны, даліка́тны, рафінава́ны;

sophisticated clothes мо́днае шыко́ўнае адзе́нне

2. умудро́ны во́пытам; быва́лы;

sophisticated technology склада́ная тэхнало́гія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salted

[ˈsɔltəd]

adj.

1) салёны; марынава́ны

2) спрактыкава́ны, быва́лы; загартава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hackneyed

[ˈhæknid]

adj.

1) зьбі́ты, шаблённы, бана́льны

2) дасьве́дчаны; быва́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)