быва́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. быва́лы быва́лая быва́лае быва́лыя
Р. быва́лага быва́лай
быва́лае		 быва́лага быва́лых
Д. быва́ламу быва́лай быва́ламу быва́лым
В. быва́лы (неадуш.)
быва́лага (адуш.)		 быва́лую быва́лае быва́лыя (неадуш.)
быва́лых (адуш.)
Т. быва́лым быва́лай
быва́лаю		 быва́лым быва́лымі
М. быва́лым быва́лай быва́лым быва́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

быва́лы, -ая, -ае.

1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, з вялікім жыццёвым вопытам.

Ён чалавек б.

2. Прывычны, які бываў ужо раней.

Справа гэта бывалая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

быва́лы быва́лый;

ён чалаве́к б. — он челове́к быва́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

быва́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, спазнаў; з вялікім вопытам. Калі ў .. [Арлоўскага] запыталіся, дзе б ён хацеў ваяваць, бывалы партызан адказаў: — Там, дзе найбольшая небяспека для рэспублікі. Паслядовіч.

2. Які часта бываў у каго‑н., дзе‑н., наведваў каго‑н., што‑н.; часты, звычны. З васьмі чалавек разведчыкаў Лёня ўзяў з сабою аднаго Хоміча: ён і мясцовы, і бывалы ў гэтай сям’і. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

быва́лы erfáhren, bewándert, mit Wéltkenntnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хаджа́лы, -ая, -ае (разм.).

1. Які многа бываў дзе-н.; бывалы.

2. Пра каня: які хадзіў у запрэжцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрактыкава́ны, -ая, -ае.

Які мае вопыт, практычныя веды ў якой-н. галіне; бывалы.

С. аграном.

|| наз. спрактыкава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́шаны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Бывалы, прабеглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

быва́лец обл. быва́лец, -льца м.; быва́лы чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цма́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Прыцмокваць губамі, языком, выказваючы захапленне або незадаволенасць чым-н. —

Ну і стрэльба ж у цябе, браце! — цмакаў бывалы паляўнічы.

|| наз. цма́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)