хаджалы, ‑ая, ‑ае.
1. Які многа бываў дзе‑н.; бывалы.
2. Які хадзіў у запрэжцы (пра каня).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаджалы, ‑ая, ‑ае.
1. Які многа бываў дзе‑н.; бывалы.
2. Які хадзіў у запрэжцы (пра каня).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)