вірлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які віруе, бурліць. Вірлівы паток. □ След вірлівы вясла за кармою бяжыць. Зарыцкі. // Вірысты. Дняпро шырокі, вірлівы, увесь у поймах. Лупсякоў.

2. перан. Бурлівы; кіпучы. З вагона, калі пачалася сумятня пасажыраў, я выйшаў.. і апынуўся ў вірлівай людской гушчыні. Сабаленка. Вірлівая маладосць і чыстае сумленне не давалі.. [Ліпанавай] заседжвацца на адным месцы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fretful

[ˈfretfəl]

adj.

1) раздражнёны; зласьлі́вы, капры́зны (пра хво́рае дзіця́)

2) узбу́раны, неспако́йны, бурлі́вы (мо́ра)

3) гвалто́ўны (ве́цер)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

troublous

[ˈtrʌbləs]

adj.

1) устурбава́ны, устрыво́жаны; неўсталява́ны; неспако́йны (пра час)

2) бурлі́вы; гвалто́ўны (пра мо́ра, ве́цер)

3) гл. troublesome

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stürmisch

a бу́рны, бурлі́вы

es wird ~ — пачына́ецца бу́ра [навальні́ца]

~er Béifall — бу́рныя апладысме́нты

~e Zéiten — трыво́жныя часы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бу́рный

1. (с бурями) бу́рны;

2. (бушующий) бурлі́вы, бу́рны;

бу́рное мо́ре бурлі́вае (бу́рнае) мо́ра;

бу́рное вре́мя перен. бурлі́вы (бу́рны) час;

3. перен. (проявляющийся с необычной силой) бу́рны;

бу́рные чу́вства бу́рныя пачу́цці;

бу́рный спор бу́рная спрэ́чка;

4. (стремительный) бу́рны, шпа́ркі;

бу́рный рост промы́шленности бу́рны (шпа́ркі) рост прамысло́васці;

бу́рный проце́сс в лёгких бу́рны працэ́с у лёгкіх.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буркатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які любіць бурчаць, бурклівы. Побач адзінока месцілася атынкаваная будка-каравулка, дзе ў сцюжу драмаў ля напаленай печы які буркатлівы дзед-вартаўнік. Быкаў.

2. Бурлівы, звонкі. Па рацэ праносіліся маторкі, буркатлівыя хвалі ад іх з шумам намотваліся на бераг, казыталі ногі. Савіцкі. Выбіраеш роўненькі пянёк дзе-небудзь ля крынічкі ці светлага буркатлівага ручая, проста лежачы жыватом на зямлі, п’еш ваду. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tempestuous

[temˈpestʃuəs]

adj.

1) бурлі́вы, бу́рны, навальні́чны

a tempestuous night — навальні́чная ноч

2) Figur. бу́рны, шумлі́вы

a tempestuous argument — бу́рная спрэ́чка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

torrent

[ˈtɔrənt]

n.

1) бурлі́вы пато́к

2) лі́вень -ўню m.

3) Figur. пато́к -у m.

a torrent of abuse — пато́к кры́ўды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tumultuous

[tuˈmʌltʃʊəs]

adj.

1) гаманкі́, галасьлі́вы, мітусьлі́вы

2) устурбава́ны

3) бурлі́вы, бу́рны

Tumultuous waves beat upon the rocks — Бурлі́выя хва́лі бі́ліся аб ска́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кіпу́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які кіпіць, нагрэты да кіпення. На стале з’явілася кіпучая смажаніна сала з каўбасою і яечкамі. Пестрак.

2. Бурлівы, пеністы. Кіпучы вадаспад. □ Песня ўздымае Кіпучы вал з глыбінь марскіх. Танк. // Пеністы, іскрысты (пра віно, піва і пад.). За кожным сталом Месца пакінем для нашых сяброў, Чарку пакінем з кіпучым віном. Танк.

3. перан. Дзейны, ажыўлены, напружаны. Кіпучая дзейнасць. □ Наш край кіпучай працай Узмоцнен і сагрэт. Журба. // Палкі, гарачы. Кіпучая натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)