Свідраві́на ‘шчыліна, буравая адтуліна’ (ТСБМ). Наватвор 60‑х гг. XX ст., аўтарства прыпісваецца Я. Скрыгану (PC, 1995, 11, 11); ад сві́драваць ‘рабіць адтуліну свярдзёлкам або бурам’, гл. свідар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

го́рна-буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-буравы́ го́рна-бурава́я го́рна-бураво́е го́рна-буравы́я
Р. го́рна-бураво́га го́рна-бураво́й
го́рна-бураво́е		 го́рна-бураво́га го́рна-буравы́х
Д. го́рна-бураво́му го́рна-бураво́й го́рна-бураво́му го́рна-буравы́м
В. го́рна-буравы́ (неадуш.)
го́рна-бураво́га (адуш.)		 го́рна-бураву́ю го́рна-бураво́е го́рна-буравы́я (неадуш.)
го́рна-буравы́х (адуш.)
Т. го́рна-буравы́м го́рна-бураво́й
го́рна-бураво́ю		 го́рна-буравы́м го́рна-буравы́мі
М. го́рна-буравы́м го́рна-бураво́й го́рна-буравы́м го́рна-буравы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збо́ечна-буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збо́ечна-буравы́ збо́ечна-бурава́я збо́ечна-бураво́е збо́ечна-буравы́я
Р. збо́ечна-бураво́га збо́ечна-бураво́й
збо́ечна-бураво́е		 збо́ечна-бураво́га збо́ечна-буравы́х
Д. збо́ечна-бураво́му збо́ечна-бураво́й збо́ечна-бураво́му збо́ечна-буравы́м
В. збо́ечна-буравы́ (неадуш.)
збо́ечна-бураво́га (адуш.)		 збо́ечна-бураву́ю збо́ечна-бураво́е збо́ечна-буравы́я (неадуш.)
збо́ечна-буравы́х (адуш.)
Т. збо́ечна-буравы́м збо́ечна-бураво́й
збо́ечна-бураво́ю		 збо́ечна-буравы́м збо́ечна-буравы́мі
М. збо́ечна-буравы́м збо́ечна-бураво́й збо́ечна-буравы́м збо́ечна-буравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

derrick

[ˈdеrɪk]

n.

1) пад’ёмны кран -а m.

2) бурава́я вы́шка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шта́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, штанг і -аў, ж.

1. Вялікі металічны стрыжань як частка інструмента, механізма і пад.

Буравая ш.

2. Спартыўны снарад — металічны стрыжань, на канцах якога прымацоўваюцца цяжкія здымныя дыскі.

Займацца штангай.

3. Перакладзіна, брус футбольных і хакейных варот.

|| прым. шта́нгавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

1. гл. устанавіць.

2. мн. -і, -но́вак. Устаноўлены дзе-н. механізм, прыстасаванне.

Буравая ў.

3. мн. -і, -но́вак. Мэтавая накіраванасць, арыенціроўка на што-н.

У. на высокую якасць прадукцыі.

Творчая ў. пісьменніка.

4. -і, -но́вак. Накіроўваючае ўказанне, дырэктыва.

Даць, атрымаць устаноўку.

|| прым. устано́вачны, -ая, -ае (да 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

boring

I [ˈbɔrɪŋ]

n.

1) прабіва́ньне, сьвідрава́ньне, бурэ́ньне n.

2) бурава́я шчы́ліна

•

- borings

II [ˈbɔrɪŋ]

adj.

ну́дны, надаку́члівы, сто́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шта́нга ж., в разн. знач. шта́нга;

бурава́я ш. — бурова́я шта́нга;

падня́ць ~гу — подня́ть шта́нгу;

мяч адско́чыў ад ~гі — мяч отскочи́л от шта́нги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́нга в разн. знач. шта́нга, -гі ж.;

спорти́вная шта́нга спарты́ўная шта́нга;

подня́ть шта́нгу падня́ць шта́нгу;

мяч отскочи́л от шта́нги мяч адско́чыў ад шта́нгі;

бурова́я шта́нга бурава́я шта́нга.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

otwór, ~oru

otw|ór

м. адтуліна, дзірка; свідравіна; шчыліна;

~ór okienny — аконны праём;

~ór strzelniczy вайск. амбразура;

~ór wiertniczy — буравая свідравіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)