дорсавентра́льны

[ад дарса(льны) = вентральны]

анат. спінна-брушны (пра орган цела жывёлы або чалавека).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

brzuszny

brzuszn|y

брушны;

jama ~a — брушная поласць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абдаміна́льны

(н.-лац. abdominalis, ад лац. abdomen = жывот)

анат. брушны (напр. а-ае дыханне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

тыф (род. ты́фу) м. тиф;

○ брушны́ т. — брюшно́й тиф;

сыпны́ т. — сыпно́й тиф;

зваро́тны т. — возвра́тный тиф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэс, ‑а, м.

1. Машына, прыстасаванне для апрацоўкі матэрыялаў піскам. Ручны прэс. Гідраўлічны прэс. Вінтавы прэс. // Прылада або цяжар для надання формы чаму‑н., ушчыльнення чаго‑н., выціскання вадкасці з чаго‑н.

2. Тое, што і прэс-пап’е.

3. перан. Пра тое, што прыгнятае, прыціскае каго‑, што‑н. Цэнзурны прэс буржуазнага друку.

•••

Брушны прэс — група мышцаў брушной поласці і дыяфрагмы.

[Ад лац. pressus — ціск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыф, ‑у, м.

Агульная назва некаторых вострых інфекцыйных захворванняў: брушнога тыфу, зваротнага тыфу, сыпнога тыфу і паратыфу.

•••

Брушны тыф — вострае інфекцыйнае захворванне, якое выклікаецца пранікненнем у кішэчнік яго ўзбуджальнікаў.

Зваротны тыф — вострае інфекцыйнае захворванне з характэрнымі ліхаманкавымі прыступамі, якія перыядычна паўтараюцца.

Сыпны тыф — вострае інфекцыйнае захворванне, якое суправаджаецца з’яўленнем на ўсім целе хворага сыпу ў выглядзе ружовых і пурпуровых плям.

[Ад грэч. týphos — зацямненне свядомасці.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыф м, ты́фус мед Týphus m -;

брушны́ тыф Báuchtyphus m, Únterleibstyphus m, Abdomináltyphus m;

сыпны́ тыф Flécktyphus m;

зваро́тны тыф Rückfalltyphus m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вентра́льны

(лац. ventralis, ад venter = жывот)

анат. брушны, размешчаны на брушной паверхні цела жывёлы або чалавека (пра орган або анатамічнае ўтварэнне); параўн. дарсальны 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАНІЯТЫ́ТЫ

(Goniatitidae),

атрад вымерлых галаваногіх малюскаў надатр. аманітаў. Каля 300 родаў. Жылі з дэвону да пач. трыясу ў морах. Частка іх свабодна плавала, некаторыя — донныя. На Беларусі рэшткі ракавін пашыраны ў фаменскіх (міжсалявых) адкладах дэвону Прыпяцкай упадзіны.

Мелі плоскаспіральную ракавіну з доўгай жылой камерай. Сіфон краявы, брушны, лопасцевая лінія параўнальна простая. Драпежнікі.

Літ.:

Основы палеонтологии: Моллюски-головоногие. М., 1962;

Богоявленская О.В., Федоров М.Ф. Основы палеонтологии. М., 1990.

т. 5, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прэс м., в разн. знач. пресс; (для выжимания — ещё) жом;

гідраўлі́чны п. — тех. гидравли́ческий пресс;

брушны́ п. — анат. брюшно́й пресс;

цэнзу́рны п. — цензу́рный пресс;

маслабо́йны п. — маслобо́йный пресс (жом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)