Дратава́ць ’таптаць’ (БРС, Шат., Касп.). Запазычанне з польск. tratować ’тс’ (а гэта з ням. treten; гл. Брукнер, 576).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысафі́так (прысафі́ток) ’падстрэшак’ (пін., Нар. сл.). Параўн. польск. sufit ’столь’, якое з італ. soffito ’гара; столь’ (Брукнер, 525).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сальмя́к ’нашатыр’ (Байк. і Некр.). З польск. salmiak ’тс’, якое з лац. sal ammoniacum ’аміячная соль’ (Брукнер, 479).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вандо́л ’невялікая выбоіна, ямка’ (КЭС, Касп.); ’ухаба, выбай, калдоба’ (Яшк.), вандола (Сцяшк. МГ). З польск. wędół ’тс’ (Брукнер, 597).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ва́ха ’вахта, пост вайсковы’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. wacha ’тс’ (а гэта з ням. Wache; гл. Брукнер, 598).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́нах ’пах’ (Бяльк.). Ад польск. wąchać ’нюхаць’ (аб апошнім гл. Брукнер, 604) з а ўкладным для ўстаранення сцягвання зычных.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Загло́ба ’зайздроснік’ (Касп.) з польск. zagłoba ’гультай’, якое тлумачыцца як перанос з zagłoba ’перашкода’ ад zagłobić ’заклініць’ (Брукнер, 643).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прабразі́ць ’пратаптаць’ (ашм., Сцяшк. Сл.). Да брадзіць (гл.). Пераход дз > з, як у польск. bardzo > barzo; гл. Брукнер, 128.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Анэ́гды ’на днях’ (Касп.). З польск. onegdy (Мар. дыс., 63), утворанага тым жа шляхам, што анагдысь і інш. (Брукнер, 379).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́псець ’даходзіць да дзяцінства ў старасці’. Запазычанне з польск. wypsieć ’змарнець, сапсаваць і г. д.’, якое ад pies (Брукнер, 445).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)