ашу́ка, ‑і, ж.

Абл. Падман, хлусня, ашуканства. Як паглядзеў, Жахнуўся ён: — Што гэта за ашука? Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўгамо́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неўгамонны. О, што за погляд вачэй, смех неўгамонлівы, весні! Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бетанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што.

Заліваць, пакрываць бетонам. [Крумінь:] — Гэта ж нядаўна яшчэ бетанавалі сцены катлавана. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багаце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які належыць або ўласцівы багацею. [Мікола:] Досыць шчаўя і мякіны З багацейскага стала. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саджо́нік, ‑а, м.

Абл. Саджаны лес. Каспар развітаўся з.. [дактарамі], і каламажка неўзабаве схавалася за ліпавым саджонікам. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вято́х, ветаха, м.

Разм. Тое, што і ветах. [Пашкевічус:] — Але яшчэ глыбокая ноч, бо і вятох не ўзнімаўся. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынанда́лі,

Сорт вінаграднага грузінскага віна. Не піць цынандалі з турынага рога, — Чарнець ім [ворагам] касцямі на голым каменні. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затупе́ць, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і затупіцца. Пад крывою сахой Затупелі нарогі, Камянямі ляглі Па шнурах дзірваны. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загугня́віць, ‑няўлю, ‑нявіш, ‑нявіць; зак.

Пачаць гугнявіць. // Гугнява прагаварыць; прагугнявіць. — Ну, памятай, Пятрас! — загугнявіў .. [Парэчкус] і закульгаў перад міліцыянерам. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бляды́, ‑ая, ‑ое.

Абл. Тое, што і бледны (у 1, 2 знач.). Кацярына выцірала Твар свой стомлены, бляды... Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)