По́дэсь ’прасніца’ (Бес.), по́дюс ’тс’ (кам., Жыв. НС). Гл. потам,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Лясклівы, лесклі́вы ’ліслівы, падлізлівы’ (Бес.). З ⁺лестлівы. Да лёста, лёстачкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Трабяза́, трэбэза́ ’густы зараснік на балоце ці рацэ’ (Бес.). Гл. трапяза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аб’яшэ́ць ’стаць нахабным’ (Арх. ГУ), відаць, з o‑běs‑ěti. Гл. бес, бешаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляшня́ ’палякі’ (Бес.). Да лях (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 205).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мня́со ’мышцы’, ’мяса’ (Бес.), драг. мне́со ’тс’ (Лучыц-Федарэц, КЭС). Да мя́са (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́гкі, во́хкі (БРС, Бес., КТС). Укр. во́гкі. З vъlgъkъ (гл. волкі) (Рудніцкі, 1, 457).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выража́ць, выража́ты, выраджа́ти ’падрыхтоўваць, збіраць у дарогу’ (Булг., Бес.). Запазычанне з укр. виряжа́ти ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мэрва ’пацяруха ад сена’ (Бес.). З польск. merwa < mierz‑ аа прасл. mer‑ti (тыд) ’паміраць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мэтэ́нька ’лапатка з пяском, якой востраць касу’ (Бес.)· Балтызм (яцвяжскае?). Параўн. літ. mente ’мянташка’, ’лапатка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)