to be sure

зразуме́ла, вядо́ма, безумо́ўна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niewątpliwie

несумненна, бясспрэчна, безумоўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oczywiście

зразумела, вядома, безумоўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezwarunkowo

безумоўна, абавязкова, безагаворачна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sélbstredend

a безумо́ўна, само́ сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nieodzownie

неабходна, абавязкова, безумоўна; непазбежна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fail​1 [feɪl] n. права́л на экза́мене

♦

without fail абавязко́ва, безумо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schléchterdings

adv безумо́ўна, зусі́м, абсалю́тна, про́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zwéifelsfrei, zwéifelsóhne

adv без сумне́ння, безумо́ўна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няма́, безас., у знач. вык., каго-чаго.

1. Не быць у наяўнасці, адсутнічаць.

Н. грошай.

Яго н. дома.

2. У знач. няпоўнага сказа пры адмоўных адказах на пытанні. —

Ці дома бацька? — Няма.

◊

Няма роду без выроду — нічога не бывае без непрыемнага выключэння.

Няма чаго (і) гаварыць (разм.) — выраз упэўненай згоды: безумоўна, пэўна.

Чалавек ён працавіты, няма чаго гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)