бездако́рна нареч.

1. безукори́зненно, безупре́чно;

2. беспоро́дно;

1, 2 см. бездако́рны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездако́рнасць ж.

1. безукори́зненность, безупре́чность;

2. беспоро́чность;

1, 2 см. бездако́рны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unimpeachable [ˌʌnɪmˈpi:tʃəbl] adj. fml бездако́рны, беззага́нны;

unimpeachable honesty бездако́рная сумле́ннасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безотка́зный безадмо́ўны, бездако́рны, спра́ўны;

безотка́зная рабо́та маши́ны спра́ўная (безадмо́ўная) рабо́та машы́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крышта́льны, -ая, -ае.

1. гл. крышталь.

2. перан. Празрысты, чысты.

Крыштальная вада.

3. перан. Беззаганны, бездакорны (пра лепшыя якасці чалавека, а таксама пра чалавека з такімі якасцямі).

Крыштальнае сумленне.

Крыштальнай душы чалавек.

|| наз. крышта́льнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беззага́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае заганаў, недахопаў; бездакорны па якасці. Беззаганная прадукцыя. Беззаганны верш. Беззаганная ідэя. Беззаганны характар. // Выдатны, дасканалы. Беззаганная выпраўка. Беззаганныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незапля́млены únbefleckt, fléckenlos; mákellos, tádellos (бездакорны);

незапля́мленае імя́ sáuberer Náme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tádellos

a бездако́рны, беззага́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mángelfrei

a бездако́рны, беззага́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórwurfsfrei, vórwurfslos

a бездако́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)