ролікабе́жны, -ая, -ае.

У выразе: ролікабежны спорт — спартыўныя практыкаванні і спаборніцтвы на ролікавых каньках: скорасны бег, хакей, фігурнае катанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

марафо́нскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны са звышдалёкімі дыстанцыямі. Марафонскі заплыў.

•••

Марафонскі бег гл. бег.

[Ад назвы старажытнагрэчаскага паселішча Марафон, адкуль прыбег у Афіны воін з весткай аб перамозе над персамі ў 490 г. да н. э.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Зрабіць больш павольным.

З. бег.

Машына запаволіла ход.

|| незак. запаво́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узбе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; -бе́г, -гла; -бяжы́; зак.

Падняцца бягом куды-н.

|| незак. узбяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sprint​1 [sprɪnt] n. sport спрынт, бег/заплы́ў на каро́ткую дыста́нцыю;

a 100-metre sprint бег на 100 ме́траў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спры́нтэрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спрынтэра; звязаны са спрынтам.

•••

Спрынтэрскі бег гл. бег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

speed skating [ˈspi:dˌskeɪtɪŋ] n. скарасны́ бег на канька́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трух, -у, м. (разм.).

1. Павольны бег каня.

Конь з галопу перайшоў на т.

2. у знач. прысл. тру́хам. Павольнай рыссю, подбегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кар’е́р¹, -у, м.

Самы хуткі бег каня.

Пусціць каня ў к. (кар’ерам).

◊

З месца ў кар’ер — адразу, без падрыхтоўкі.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пабе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; -бе́г, -гла; -бяжы́; зак.

1. гл. бегчы.

2. Пачаць бегчы (пра людзей, жывёл).

П. па бацьку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)