барані́цца, ‑ранюся, ‑ронішся, ‑роніцца; незак.

Абараняцца, адбіваючы напад праціўніка, ворага. Ёсць што бараніць нам і чым бараніцца, Скала непрыступная наша граніца. Крапіва. Мы паспрабавалі бараніцца гранатамі, але і гранат хапіла на некалькі мінут. Няхай. // Разм. Засцерагаць сябе ад каго‑, чаго‑н. Ад чалавека лягчэй бараніцца, калі той нападае адкрыта, а не б’е ў спіну, знянацку. Шамякін. Ляныя валы паціху ідуць уперадзе сахі, бароніцца хвастамі ад аваднёў і мух, махаюць галовамі, аж ярмо рыпіць. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beschírmen

vt паэт. барані́ць; засланя́ць (vor D, gegen A – каго-н., што-н. ад каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

décken

1.

vt

1) крыць (дах)

2) пакрыва́ць, накрыва́ць, закрыва́ць

3) хава́ць, барані́ць; прыкрыва́ць

4) задавальня́ць (попыт)

2.

(sich) супада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́рах, ‑у, м.

1. Выбуховае рэчыва, якое ўжываецца для вырабу зарадаў агнястрэльнай зброі. Ёсць што бараніць нам і чым бараніцца, Скала непрыступная наша граніца, І пораху хопіць у нас, і свінц[у]. Крапіва.

2. Разм. Пра вельмі жвавага, рухавага чалавека; пра вельмі запальчывага чалавека. Сярод .. [незадаволеных] быў Апанас Хмель, чалавек нецярплівы, словам — іскра, порах. Пестрак.

•••

Бяздымны порах — порах, які гарыць без дыму.

Дымны порах — выбуховая сумесь з салетры, серы і драўніннага вугалю.

Бочка з порахам гл. бочка.

Не нюхаць пораху гл. нюхаць.

Не хапае пораху гл. хапаць.

Пахне порахам гл. пахнуць.

Трымаць порах сухім гл. трымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

behüten

vt (vor D) зберага́ць, барані́ць, засцерага́ць (ад каго-н., чаго-н.)

ein Gehéimnis ~ — захо́ўваць та́йну

behüte! — ні ў цкім ра́зе!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wáhren

vt захо́ўваць, берагчы́, шанава́ць (напр. гонар)

séine Réchte ~ — барані́ць свае́ правы́

wáhre dich! — сцеражы́ся!

wáhre déine Zúnge! — разм. прытрыма́й язы́к!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

recognize

[,rekəgnaɪz]

v.t.

1) пазнава́ць

I could scarcely recognize my old friend — Я ледзь пазна́ў свайго́ да́ўняга ся́бра

2) прызнава́ць

3) усьведамля́ць, разуме́ць

He recognized his duty to defend his country — Ён усьведамля́ў абавя́зак барані́ць свой край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сашні́к, ‑а, м.

1. Рабочая частка сахі, культыватара, сеялкі — востры жалезны нарог, які падразае пласт зямлі знізу. Ён [Вяль] для сахі зрабіў стальныя сашнікі, Каб у палях глыбейшымі былі барозны, І меч стальны для мужнае рукі, Каб бараніць свой край, Як час надыдзе грозны. Зарыцкі.

2. Рабочы орган сеялкі, які праводзіць у глебе баразёнку, высявае насенне і засыпае яго зямлёй. Да цямна будуць бегаць за трактарам дзве сеялкі, кладучы ў зямлю радкамі праз віхлястыя сашнікі зерне за зернем. Ермаловіч.

3. Металічная пласціна ў лафета гарматы, якая не дазваляе гармаце адкочвацца пасля выстралу.

4. Вертыкальная перагародка, якая падзяляе нос на дзве часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beschützen

vt (vor D, gegen A)

1) абараня́ць, аберага́ць, барані́ць (ад каго-н., ад чаго-н.)

2) апекава́цца (над кім-н., над чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

summon

[ˈsʌmən]

v.t.

1) выкліка́ць

He was summoned to the court — Яго́ вы́клікалі ў суд

2) скліка́ць

to summon an assembly — склі́каць зьезд

3) закліка́ць

to summon men to defend their country — закліка́ць людзе́й барані́ць сваю́ краі́ну

•

- summon one’s courage

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)