бу́бен, -бна, мн. -бны, -бнаў, м.

1. Ударны музычны інструмент у выглядзе абцягнутага скурай шырокага абруча з металічнымі бразготкамі.

Біць у б.

2. Тое, што і барабан (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bęben

м. барабан;

walić w bęben — лупіць у барабан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

накруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Навіцца, наматацца на што-н.

Ланцуг накруціўся на барабан.

2. перан. Многа, доўга пахадзіць, стаміцца ад клопатаў (разм.).

Н. за раніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bass drum

басо́вы бу́бен, бараба́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

змяша́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для змешвання, утварэння сумесі. Змяшальны барабан. Змяшальная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для намоткі. Намотачны аўтамат. Намотачны барабан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снопападава́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне ў малацілках для падачы снапоў у малацільны барабан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drum​1 [drʌm] n.

1. бараба́н, бу́бен

2. бо́чка

3. anat. бараба́нная перапо́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жаўне́р, ‑а, м.

Уст. Салдат польскай арміі. Блішчыць сцюдзёна штык жаўнера, грыміць сярдзіта барабан. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (спец.).

1. Сельскагаспадарчая машына для выцярушвання насення з галовак канюшыны, лёну і пад.

Механічная ц.

2. Лапатка з ручкай для разгладжвання тынку пры тынкаванні.

|| прым. цёрачны, -ая, -ае.

Ц. барабан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)