прицепля́ть несов., в разн. знач. прычэ́пліваць, прычапля́ць;

прицепля́ть доба́вочный ваго́н к по́езду прычапля́ць дадатко́вы ваго́н да цягніка́;

прицепля́ть на грудь бант разг. прычапля́ць на гру́дзі бант;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакало́ць I сов. переколо́ть;

п. дро́вы — переколо́ть дрова́

перакало́ць II сов.

1. (всех, многих) переколо́ть, умертви́ть;

2. (всё, многое) переколо́ть, исколо́ть;

3. переколо́ть;

п. бант — переколо́ть бант

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены па модзе, адпаведна з модай. Модны капялюш. □ Сіняе паліто з чорным коцікавым каўняром было моднае, шчыльна аблягала .. [Ірыніну] постаць. Чорны. Бант быў чорны, а па чорнаму — чырвоныя і белыя гарошыны, вельмі модны бант. Мікуліч.

2. Які прытрымліваецца моды, ідзе за модай. Перад.. [Алесем] стаяў Кібрык. У светлым касцюме, вясенні, модны. Шыцік.

3. Які мае адносіны да моды (у 2 знач.).

4. Які карыстаецца папулярнасцю, агульным прызнаннем у гэты перыяд. Модны пісьменнік. Модны раманс. □ Кібрык сеў за піяніна, узяў акорд з моднай песенькі. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашпи́ливать несов.

1. (прикалывать шпилькой, булавкой) прышпі́льваць;

нашпи́ливать бант на шля́пу прышпі́льваць бант да капелюша́;

2. (накалывать, насаживать на что-л. остроконечное) нако́лваць, наса́джваць;

нашпи́ливать жука́ на крючо́к нако́лваць (наса́джваць) жука́ на кручо́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стро́ік ‘галаўны ўбор, які даўней пажылыя кабеты насілі пад хусткай’ (навагр., З нар. сл.), ‘галаўны ўбор удавы, якая другі раз ідзе замуж’, ‘бант з кветкамі на касцюме маладога’ (Сл. ПЗБ). Гл. строй 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

начапі́ць áufhängen vt, ánhängen vt; (на цвік, кручок) áufhaken vt;

начапі́ць бант éine Schléife ánstecken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fontaź

м.

1. бант; гальштук, завязаны бантам;

2. кутас, кутасік; пуплік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

переколо́ть​I сов.

1. (приколоть иначе) перакало́ць, перашпілі́ць;

переколо́ть бант перакало́ць (перашпілі́ць) бант;

2. (исколоть всё, многое, во многих местах) пакало́ць, перакало́ць, скало́ць;

переколо́ть па́льцы иго́лкой пакало́ць (перакало́ць, скало́ць) па́льцы іго́лкай;

3. (заколоть, умертвить всех, многих) перакало́ць, пакало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычапі́ць сов.

1. в разн. знач. прицепи́ть;

п. дадатко́вы ваго́н да по́езда — прицепи́ть доба́вочный ваго́н к по́езду;

п. на гру́дзі бант — прицепи́ть на грудь бант;

2. (прикрепить к чему-л., чтобы висело) прицепи́ть, приве́сить;

◊ п. ярлы́к — наве́сить (прицепи́ть) ярлы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. што. Аддзяліць ад цэлага, колючы.

А. кавалачак цукру.

2. перан., каго-што. Прымусіць парваць з кім-н., выйсці з якой-н. групы, арганізацыі.

А. ад родзічаў.

3. Адняць прыколатае або выняць тое, чым прыколата, прышпілена што-н.

А. бант.

А. шпільку.

4. што, перан. Зрабіць, сказаць што-н. недарэчнае, нечаканае (разм.).

А. нумар.

|| незак. адко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адко́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)