splitting [ˈsplɪtɪŋ] adj. во́стры, цяжкі́, мо́цны, балю́чы;

I have a splitting headache. У мяне аж трашчыць галава ад болю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Трэннем пашкодзіць, пакінуць балючы след на целе. Намуляць шыю. Намуляць бок. □ За дзень я намуляў ногі, і цяпер падэшвы пякло як агнём. Чыгрынаў. [Людзі] скідалі ўюкі і мяшкі, што намулялі плечы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heartbreaking

[ˈhɑ:rtbreɪkɪŋ]

adj.

які́ надрыва́е душу́, балю́чы; журбо́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

excruciating

[ɪkˈskru:ʃieɪtɪŋ]

adj.

ве́льмі балю́чы, нясьце́рпны (боль); паку́тлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бале́сны, ‑ая, ‑ае.

Абл.

1. Хваравіты (у 1 знач.). [Дзядзька Прахор] быў балесны і заўсёды, зашыўшыся ў куток, курыў і кашляў. Сабаленка.

2. Які адбываецца з болем, выкліканы болем, балючы. Здалося? Не, не здалося. У цішыні раптам прагучаў балесны стогн. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

больно́й

1. прил. (подверженный болезни) хво́ры; (связанный с ощущением боли) балю́чы;

больно́й челове́к хво́ры чалаве́к;

больно́е се́рдце хво́рае сэ́рца;

больно́й па́лец балю́чы па́лец;

больно́й дизентери́ей хво́ры на дызентэры́ю (крыва́ўку);

2. прил., перен. (уязвимый) балю́чы; (болезненно переживаемый) хво́ры; (слабый) сла́бы́;

больно́е самолю́бие хво́рае самалю́бства;

больно́е ме́сто сла́бае ( слабо́е) ме́сца;

больно́й вопро́с балю́чае пыта́нне;

3. сущ. хво́ры, -рага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dotkliwy

1. востры, балючы; крыўдны; колкі;

2. уст. крыўдлівы; адчувальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hurtful

[ˈhɜ:rtfəl]

adj.

балю́чы, шко́дны; кры́ўдны, абра́зьлівы

a hurtful remark — абра́зьлівая заўва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

distressful

[dɪˈstresfəl]

adj.

паку́тлівы, балю́чы, цяжкі́, прыгнята́льны

distressful situation — цяжка́я сытуа́цыя, бядо́тнае стано́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dolorous

[ˈdoʊlərəs]

adj.

1) су́мны; жало́бны; журбо́тны, засму́чаны

2) цяжкі́, паку́тлівы (пра боль); балю́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)