Schwätzer

m -s, - пагардл. балбату́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гавару́н н м разм (балбатун, пустамеля) Schwätzer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

балагу́р разг. бала́ка, -кі м., гавару́н, -на́ м.; (болтун) балбату́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

werbalista

м. балбатун, гаварун, лапатун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трашчо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Прылада, пры дапамозе якой утвараюцца траскучыя гукі.

2. Народны ўдарны музычны інструмент, які складаецца з набору драўляных дошчачак, нанізаных адным канцом на вяроўку.

3. перан. Той (тая), хто многа, не сціхаючы гаворыць; балбатун (балбатуха) (разм.).

|| прым. трашчо́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gadulski

разм. м. балбатун, лапатун, балабон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Quátschkopf

m -(e)s, -köpfe разм. балбату́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pláppermaul

n -(e)s, -mäuler разм. балбату́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Klátschbruder

m -s, -brüder пагардл. плятка́р; балбату́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gróßmaul

n -(e)s, -mäuler хвалько́, балбату́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)