on the basis of smth. на асно́ве чаго́-н.; на падста́ве чаго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bedrock[ˈbedrɒk]n.
1.ба́зіс, асно́ва; гало́ўныя пры́нцыпы; фа́кты;
get down to/reach (solid) bedrock дакапа́цца да су́тнасці
2.geol. карэ́нная паро́да, скала́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
substratum[ˈsʌbstrɑ:təm]n. (pl.substrata)
1. ні́ж ні слой
2. асно́ва, ба́зіс;
a substratum of truth in her story асно́ва праўдзі́васці ў яе́ апавяда́нні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Grúndlini¦e
f -, -n
1) асно́ўная лі́нія, гало́ўная ры́са
2) матэм. асно́ва, ба́зіс
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
надбудо́важ., в разн. знач. надстро́йка;
н. паве́рха — надстро́йка этажа́;
н. ўпрыго́жыла буды́нак — надстро́йка укра́сила зда́ние;
ба́зіс і н. — ба́зис и надстро́йка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
foundation[faʊnˈdeɪʃn]n.
1. заснава́нне
2. фонд;
the Ford Foundation фонд Фо́рда
3. асно́ва, ба́зіс;
the foundation stone краевуго́льны ка́мень
4.pl.foundations падму́рак, фунда́мент;
lay the foundations закла́дваць асно́ву/фунда́мент
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Báse
I
f -, -n уст. кузі́на, стрые́чная сястра́
II
f -, -n
1) ба́зіс, ба́за
2) хім. асно́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БАКАВА́Я ЭРО́ЗІЯ,
падмыванне водным патокам схілаў рачной даліны, якое выклікае адступанне берагоў, расшырэнне даліны і міграцыю рэчышча ракі з утварэннем меандраў. Адбываецца адначасова з глыбіннай, звычайна пераважае тады, калі базіс эрозіі высокі, профіль ракі выраўноўваецца, набліжаецца да профілю раўнавагі. На тэр. Беларусі бакавая эрозія найбольш уласціва рэкам басейнаў Прыпяці, Дняпра і вярхоўям Нёмана (гл. таксама Эрозія).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРТАГАНА́ЛЬНАЕ ПЕРАЎТВАРЭ́ННЕ,
лінейнае пераўтварэнне эўклідавай прасторы, якое захоўвае нязменным скалярны здабытак адвольных вектараў гэтай прасторы; (Ах, Ау) = (х, у). Захоўвае даўжыні вектараў і вуглы паміж імі, пераводзіць артанармоўны базіс у артанармоўны (гл.Артаганальная сістэма), у якім артаганальнаму пераўтварэнню адпавядае артаганальная матрыца з дэтэрмінантам роўным +1 (уласнае артаганальнае пераўтварэнне) або -1 (няўласнае артаганальнае пераўтварэнне). Напр., паварот вакол восі ў трохмернай эўклідавай прасторы — уласнае артаганальнае пераўтварэнне, здабытак павароту вакол восі і адбіцця ў перпендыкулярнай плоскасці — няўласнае.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕ́КТАРНАЯ ПРАСТО́РА ў матэматыцы, абагульненне сукупнасці вектараў трохмернай прасторы на выпадак адвольнага ліку вымярэння. Напр., n-мерная эўклідава прастора. Для элементаў вектарнай прасторы (вектараў) вызначаны аперацыі складання і множання на лік (рэчаісны ці камплексны); пры гэтым для канкрэтнай вектарнай прасторы можна дадаткова вызначыць інш. аперацыі і структуры (напр., скалярны здабытак).
Вектарная прастора наз. n-мернай (мае вымернасць n), калі ў ёй існуюць n лінейна незалежных вектараў (базіс), а любыя n+1 вектараў лінейна залежныя (для лінейнай залежнасці 2 вектараў неабходна і дастаткова іх калінеярнасці, 3 вектараў — кампланарнасці і г.д.). У бесканечнамернай вектарнай прасторы (напр., гільбертавай прасторы) любая канечная частка яе з’яўляецца лінейна незалежнай.