Verbum

анлайнавы слоўнік

нектар,

напітак багоў.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэлі́гія, ‑і, ж.

Адна з форм грамадскай свядомасці — сукупнасць містычных уяўленняў, якія грунтуюцца на веры ў звышнатуральныя сілы і істоты (багоў, духаў).

[Лац. religio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Элі́зіум, ‑а, м. (з вялікай літары).

1. У антычнай міфалогіі — месца, дзе знаходзяцца цені (душы памёршых) абраннікаў багоў.

2. перан. Уст. паэт. Рай.

[Лац. Elysium з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сатурн,

адзін з рымскіх багоў.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Gö́tterdämmerung

f -, -n

1) заняпа́д

2) міф. змрок баго́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

некта́р, ‑у, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — напітак багоў, які даваў ім бяссмерце і вечную маладосць.

2. Цукрысты сок, які выдзяляецца нектарнікамі вышэйшых раслін.

[Грэч. néktar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ambrosia

[æmˈbroʊʒə]

1) Myth. амбро́зія f., е́жа й пітво́ баго́ў

2) крыні́ца асало́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Юпітэр,

старажытнарымскі цар багоў.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

амбро́зія, ‑і, ж.

1. Род аднагадовых і шматгадовых травяністых раслін сямейства складанакветных.

2. У грэчаскай міфалогіі — нектар, ежа багоў, якая падтрымлівала вечную маладосць і прыгажосць.

[Грэч. ambrosia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́былец, ‑льца, м.

Тое, што і туземец. Другія за шмаццё, за ром, За шкло, люстэркі, фарбы У тубыльцаў і ў іх багоў Выманівалі скарбы. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)