баго́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баго́ў баго́ва баго́ва баго́вы
Р. баго́вага баго́вай
баго́вае
баго́вага баго́вых
Д. баго́ваму баго́вай баго́ваму баго́вым
В. баго́ў (неадуш.)
баго́вага (адуш.)
баго́ву баго́ва баго́вы (неадуш.)
баго́вых (адуш.)
Т. баго́вым баго́вай
баго́ваю
баго́вым баго́вымі
М. баго́вым баго́вай баго́вым баго́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́г багі́
Р. бо́га баго́ў
Д. бо́гу бага́м
В. бо́га баго́ў
Т. бо́гам бага́мі
М. бо́гу бага́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэаго́нія, -і, ж.

Міфы аб паходжанні і радаслоўнай багоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагабо́жжа, -а, н.

Рэлігійная сістэма, якая прызнае існаванне многіх багоў; політэізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

політэі́зм, -у, м. (спец.).

Рэлігія, якая прызнае існаванне многіх багоў; мнагабожжа; проціл. монатэізм.

|| прым. політэісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амбро́зія, -і, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: ежа багоў, якая падтрымлівала вечную маладосць і прыгажосць.

2. Род травяністых раслін сямейства складанакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́га¹, -і, ДМ са́зе, мн. -і, саг, ж.

Старажытнаскандынаўскае і старажытнаірландскае народнае эпічнае сказанне пра багоў і герояў.

Сагі аб вікінгах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэаго́нія, ‑і, ж.

Міфы аб паходжанні і радаслоўнай багоў.

[Грэч. theos — бог і goneia — нараджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапамарфі́зм, -у, м. (спец.).

Перанясенне псіхалагічных уласцівасцей чалавека на з’явы прыроды, жывёл, прадметы, а таксама ўяўленне багоў у выглядзе людзей.

|| прым. антрапамарфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індуі́зм, -у, м.

Сукупнасць рэлігійных традыцый і філасофскіх школ, якія ўзніклі на Індыйскім субкантыненце і заснаваны на кульце багоў Вішну і Шывы.

|| прым. індуі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)