пікетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Ахоўваць што‑н., знаходзячыся ў пікеце ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мура́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Надземная частка жылля мурашак у выглядзе конусападобнай кучы з зямлі, ігліцы і інш.

Ахоўваць мурашнікі.

Людскі м. (перан.: аб мностве людзей, якія рухаюцца, мітусяцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ochraniać

незак. ахоўваць; засцерагаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ахо́ўванне ср.

1. охране́ние;

2. оберега́ние; огражде́ние; защи́та;

1, 2 см. ахо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́рта¹, -ы, ДМ -рце, ж.

1. Група людзей, прызначаная ахоўваць каго-, што-н.

Паставіць варту.

2. Вартаванне, абавязкі па ахове чаго-н.

Заступіць на варту.

3. Пункт вартавання, пост.

Паставіць на варту.

◊

Быць на варце — ахоўваць, абараняць што-н.

На варце чаго (быць або стаяць; высок.) — ахоўваючы і абараняючы што-н.

На варту чаго (высок.) — на абарону.

Узяць пад варту — арыштаваць.

|| прым. вартавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Вартавыя пункты.

Пад аховай вартавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяку́нстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Быць апекуном. // перан. Клапаціцца аб кім‑, чым‑н., ахоўваць, абараняць каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

guard​2 [gɑ:d] v. (against)

1. вартава́ць, ахо́ўваць, пільнава́ць, сцерагчы́;

guard theproperty against thieves ахо́ўваць маёмасць ад зло́дзеяў

2. берагчы́; берагчы́ся; асцерага́цца;

You must guard against catching cold. Вам трэба берагчыся прастуды.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пікетава́ць

(фр. piqueter)

ахоўваць што-н., знаходзячыся ў пікеце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Га́ітыся ’марудзіць’ (Бесар.). Звязана з укр. га́ятися ’тс’, га́яти ’замаруджваць, затрымліваць’. Аб укр. слове падрабязна Рудніцкі (586), які знаходзіць сувязь гэтага дзеяслова з дзеясловам *gajiti ’даглядаць, ахоўваць і да т. п.’; пры гэтым ён не тлумачыць развіццё семантыкі, але яго этымалогія здаецца вельмі праўдападобнай. Можна так уявіць сабе семантычныя змены, што прывялі да значэння ’марудзіць’: ’даглядаць, ахоўваць’ — ’ахоўваць, рабіць старанна’ — ’рабіць старанна, марудзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аберага́ць, аберагчы́ (ахоўваць) behüten vt, bewáchen vt, beschützen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)