штаб-афіцэ́р м., воен., уст. штаб-офице́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флаг-афіцэ́р, ‑а, м.

Афіцэр у штабе флагмана (у 1 знач.), які выконвае абавязкі ад’ютанта і ведае сігнальнай справай на караблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́нтэр-афіцэ́р, ‑а, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў царскай і некаторых замежных арміях. // Асоба, якая мае гэта званне. Малодшы унтэр-афіцэр.

[Ням. Unteroffizier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́бер-афіцэ́р, ‑а, м.

Афіцэрскі чын у дарэвалюцыйнай рускай і некаторых замежных арміях ад прапаршчыка да капітана ўключна. // Асоба, якая мае такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́р, ‑а, м.

Да рэвалюцыі — у рускай і некаторых іншаземных арміях — старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1‑га рангу, капітан 2‑га рангу). // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́нтэр-афіцэ́р м. вайск. Únteroffizier m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штаб-афіцэ́р м. вайск. Stábs¦offizier m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

флаг-афіцэ́р

(ад флаг + афіцэр)

афіцэр у штабе камандуючага буйным злучэннем ваенных караблёў, які выконвае абавязкі ад’ютанта і загадвае сігнальнай справай на флагманскім караблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

о́бер-афіцэ́р

(ад обер- + афіцэр)

афіцэрскае званне ў арміях некаторых краін ад прапаршчыка да капітана ўключна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

у́нтэр-афіцэ́р

(ням. Unteroffizier)

званне малодшага каманднага саставу ў царскай арміі і некаторых арміях іншых краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)