atomization

[,ætəmɪˈzeɪʃən]

n.

1) распы́льваньне n.

2) разьбіва́ньне на а́тамы

3) раздрабне́ньне на ча́стачкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расшчапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчэ́піцца; зак.

1. Раскалоцца, раздзяліцца на часткі.

Палена лёгка расшчапілася.

2. Разняцца, раз’яднацца.

Пальцы расшчапіліся.

3. Раздрабіцца, распасціся на часткі (спец.).

Валакно расшчапілася.

4. Раскласціся на часткі ў выніку хімічнай рэакцыі (спец.).

Эфір расшчапіўся.

5. Распасціся (пра атамы; спец.).

|| незак. расшчапля́цца, -я́ецца і расшчэ́плівацца, -аецца.

|| наз. расшчапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Atóm

n -s, -e а́там

markíerte ~e — ме́чаныя а́тамы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

а́там м. Atóm n -s, -e;

расшчапле́нне а́тама Kérnspaltung f -, Atómspaltung f -;

ме́чаныя а́тамы markíerte Atóme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

atomize

[ˈætəmaɪz]

v.t.

1) распыля́ць

2) раздрабня́ць (на ча́стачкі)

3) разьбіва́ць на а́тамы

4) зьнішча́ць а́тамным вы́бухам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

злучэ́нне, -я, н.

1. гл. злучыцца, злучыць.

2. Месца, дзе што-н. злучана.

Сустрэцца на злучэнні дарог.

3. Вайсковае аб’яднанне, група, якая складаецца з асобных воінскіх часцей і некаторых іншых самастойных вайсковых адзінак.

Партызанскае з.

4. Рэчыва, у якім атамы аднаго ці розных элементаў знаходзяцца ў пэўнай хімічнай сувязі.

Арганічнае з.

5. У граматыцы: спосаб сувязі некалькіх слоў або простых сказаў на аснове іх граматычнай раўнапраўнасці.

Спосаб злучэння і падпарадкавання сказаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вале́нтны

(лац. valens, -ntis)

здольны далучаць да сябе атамы другога хімічнага элемента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ме́чаны

1. прич. поме́ченный, ме́ченный; см. ме́ціць II;

2. прил. ме́ченый;

~ныя а́тамы — ме́ченые а́томы;

3. прил. (об игральных картах) краплёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэтро́зы

(ад гр. tetros = чатыры)

простыя цукры, у малекулах якіх ёсць чатыры атамы вугляроду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ЛАКТА́МЫ,

арганічныя рэчывы; унутраныя цыклічныя аміды амінакіслот. Маюць у цыкле групоўку —C(O)—NR— (R — атам вадароду Н ці арган. радыкал). Паводле колькасці атамаў у цыкле адрозніваюць α-Л. (3 атамы), β-Л. (4 атамы), γ-Л. (5 атамаў) і г.д. Л. — крышт. рэчывы. Добра раствараюцца ў вадзе і арган. растваральніках (гл. Капралактам). Паводле хім. уласцівасцей падобныя да амідаў карбонавых кіслот. Многія Л. — біялагічна актыўныя рэчывы (напр., β-Л. ўваходзяць у састаў лактамных антыбіётыкаў, у прыватнасці пеніцылінаў). У прам-сці выкарыстоўваюць пераважна для вытв-сці поліамідных валокнаў.

т. 9, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)