Імжы́ць, імжы́цца, імжэ́ць ’ісці, падаць, асядаць дробнымі каплямі (пра дождж)’ (ТСБМ, БРС, Яруш., Гарэц., Шат., Касп., Бяльк.). Рус. дыял. имжи́ть, мжить, укр. імжи́ти, мжи́ти, польск. mżyć, чэш. mžíti. Прасл. mьgiti > *mьžiti, Махэк₂, 386. Гл. імгліць, імжа1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

імжы́ць, ‑жыць; незак.

Ісці, падаць, асядаць дробнымі каплямі (пра дождж). Надвор’е было асенняе: слаба імжыў дробны дождж. Нядзведскі. / у безас. ужыв. З раніцы зноў імжыла, і імжа паступова пераходзіла ў густы і порсткі дождж. Хадкевіч. Звечарэла. Перастала імжыць, аціхла, — не ўгледзелі калі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Даўні па часу ўзнікнення; стары, састарэлы. Застарэлыя мазалі. □ [Дым] .. стаў марудна асядаць на зараснікі, на застарэлы бруснічнік. Кулакоўскі.

2. Які цягнецца з даўніх часоў; непапраўны, невылечны. Застарэлая хвароба.

3. Які не адпавядае сучасным патрабаванням, нормам; устарэлы. Застарэлае абсталяванне. Застарэлыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

subside [səbˈsaɪd] v.

1. змянша́цца;

His anger quickly subsided. Ён хутка супакоіўся.

2. спада́ць (пра ваду), асяда́ць (пра будынак);

He subsided into a chair. joc. Ён апусціўся ў крэсла.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bsacken

vi (s)

1) асяда́ць (аб будынку)

2) ісці́ на дно

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

silt2 [sɪlt] v. асяда́ць гле́ем

silt up [ˌsɪltˈʌp] phr. v. засме́чваць, забіва́ць (глеем); засме́чвацца, загле́йвацца;

The sand has silted up the mouth of the river. Пясок забіў усё вусце ракі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

insinken

* vi (s)

1) апуска́цца; гру́знуць

2) асяда́ць

3) патану́ць (пра судна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusmmensinken

*

1.

vi (s) асяда́ць, абва́львацца; ру́хнуць

2)

das Gescht sank in sich zusmmen — твар асу́нуўся [змарне́ў]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

insacken

1.

vt

1) кла́сці ў мяшо́к

2) разм. прысво́йваць, кра́сці

2.

vi (s) асяда́ць; абва́львацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

*Насу́гавата, насу́говато ’пахмурна, змрочна, туманна’ (ТС). Несумненна, звязана з укр. осу́га ’слой тлушчу на паверхні вадкасці, налёт на вадзе, іржа на вадзе’, восу́га ’пара на шыбах, тлушчавыя пляміў на вадзе’; чэш. osuhly ’пахмурны, хмарны, імглісты’, славац. osuhel ’густая імжа зімой; галалёд на дрэве; сухі мароз < *o‑sęg‑tъ ад прасл. *sęgti, гл. сягаць (Зубаты, Studie, 167–170). Сюды ж рус. дыял. осягиться, осяжить(ся) Асядаць’, гл. Варбат, Этимология–1970, 380. Інакш з польск. osęgly < osędly ад szady ’сівы, пакрыты шэранню’ выводзіць чэшскае і славацкае словы Махэк₂ (421), што здаецца малапераканальным.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)