Indivíduum

[-vi-]

n -s, -duen

1) індыві́д, асо́бны чалаве́к

2) біял. асо́біна

3) пагардл. няго́днік, падэ́рга

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

indywiduum

н.

1. індывідуум; асоба;

2. біял. асобіна;

3. разм. тып; суб’ект

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

саме́ц, ‑мца, м.

1. Асобіна мужчынскага полу. Ёсць у нас самцы [алені], у якіх рогі важаць па восем кілаграмаў і нават болей. В. Вольскі.

2. Мужчына як носьбіт біялагічных уласцівасцей свайго полу; празмерна падкі да жанчын. Не падабаўся.. [Лабановічу] гэты твар самаздаволенага самца [Сухаварава] і гэтыя адвіслыя мокрыя губы з паднятымі ўгару чорнымі вусікамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нематафо́р

(ад гр. nema, -atos = нітка + -фор)

ахоўная асобіна ў паліморфнай калоніі марскіх гідроідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мута́нт

(лац. mutans, -ntis = які змяняе)

асобіна жывёл або раслін, якая ўзнікае ў выніку мутацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ганафо́р

(ад гр. gone = семя + -фор)

відазмененая палавая асобіна (медузоід) калоніі марскіх кішачнаполасцевых жывёл падкласа гідроідных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

osobnik

м.

1. біял. асобіна; індывід;

2. індывід; асоба; тып;

podejrzany osobnik — падазроны тып

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гексапло́ід

(ад гр. heks = шэсць + aploos = просты + -оід)

клетка або асобіна, якая мае шэсць поўных набораў храмасом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

індывідуаліза́цыя

(фр. individualisation, ад лац. individuum = непадзельнае, асобіна)

працэс стварэння чаго-н. індывідуальнага, своеасаблівага, не падобнага на іншае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спараса́кі

(ад спора + фр. sac = мяшок)

відазмененая палавая асобіна калоніі марскіх гідроідаў, якая ўяўляе сабой мяшок, напоўнены палавымі клеткамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)