разасяро́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Раздзяліўшы на драбнейшыя групы, размеркаваць кожную з іх асобна, у некалькіх месцах.

Р. войска.

Р. аб’екты.

|| незак. разасяро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

separately

[ˈsepərətli]

adv.

1) паасо́бку

2) асо́бна, разлучы́ўшыся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ге́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Адразная асобна скроеная частка блузкі, сукенкі і пад., да якой на вышыні грудзей прышываецца астатняя частка і рукавы; какетка².

Сукенка на гестцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адво́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Галінка або частка кораня з вочкамі, пасаджаныя асобна для самастойнага росту.

Размнажэнне адводкамі.

2. Пчаліны рой, які толькі што ўтварыўся і аддзяліўся ад старога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разасяро́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

Раздзяліўшыся на драбнейшыя групы, размеркавацца асобна адзін ад аднаго, у некалькіх месцах.

Войска разасяродзілася на вялікай плошчы.

|| незак. разасяро́джвацца, -аецца.

|| наз. разасяро́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pojedynczo

па адным, паасобку; асобна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ро́зна,

1. Прысл. да розны.

2. Не разам, асобна. [Сымон:] — Мы разойдземся. Дарогі нашы розна павязуць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., каго-што.

1. Пасяліць у многіх месцах.

Р. студэнтаў па кватэрах.

2. Пасяліць асобна (пра тых, хто жыў разам).

Р. сыноў.

|| незак. рассяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. рассяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

singly

[ˈsɪŋgli]

adv.

1) індывідуа́льна, асо́бна, паасо́бку

2) сваймі́ сі́ламі, адзіно́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

паасо́бку прысл

1. (па адным, не разам) éinzeln;

2. (асобна, разлучыўшыся) getrénnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)