osmalić

зак. асмаліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

асмо́льваць несов. осма́ливать; см. асмалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паасма́льваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

1. Асмаліць¹ у многіх месцах, усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бакі армяка.

П. вусы.

2. Апаліць з усіх бакоў.

П. слупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасмалі́ць

‘прапаліць наскрозь; асмаліць на агні’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасмалю́ прасма́лім
2-я ас. прасма́ліш прасма́ліце
3-я ас. прасма́ліць прасма́ляць
Прошлы час
м. прасмалі́ў прасмалі́лі
ж. прасмалі́ла
н. прасмалі́ла
Загадны лад
2-я ас. прасмалі́ прасмалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прасмалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асмо́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмольваць — асмаліць ​2.

2. Смалістая драўніна хвойных народ. Пнёвы асмол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асма́льваць несов.

1. опа́ливать;

2. обу́гливать;

1, 2 см. асмалі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асма́лены

1. прич. опалённый;

2. прил. обу́гленный;

1, 2 см. асмалі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асма́льванне ср.

1. опа́лка ж.;

2. обу́гливание;

1, 2 см. асмалі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опали́ть сов.

1. (заставить обгореть) абпалі́ць, мног. паабпа́льваць;

2. (волосяной покров, ворс, верхний слой) асмалі́ць, мног. паасма́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасмалі́ць ​1, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., каго-што.

1. Абпальваючы агнём, знішчыць поўсць, шчацінне і пад.; апаліць, асмаліць. Пасмаліць курыцу.

2. Асмаліць усё, многае або ўсіх, многіх.

3. і без дап. Смаліць, курыць некаторы час. [Сяргей:] А мужыкі збяруцца да каго-небудзь у хату вечарам, пашэпчуцца.. пасмаляць самасадам і зноў у свае норы. Машара.

4. Выклікаць адчуванне апёку, смылення; апячы. Пасмаліць пальцы.

пасмалі́ць ​2, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

Пакрыць смалой паверхню чаго‑н.; прасмаліць. Стары Банэдык згадзіўся даць ім [хлопчыкам] човен, нават заканапаціў яго і пасмаліў. Чарнышэвіч.

пасмалі́ць ​3, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак.

Разм. Хутка пайсці, пабегчы куды‑н. [Стралец:] — Ну, яны [козы] і пасмалілі, як шалёныя, у гушчар. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)