sediment [ˈsedɪmənt] n.

1. аса́дак, адсто́й, гу́шча

2. geol. аса́дкавая паро́да, адкла́ды, нано́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэгаржы́раваць

‘(у вытворчасці спіртнога) выдаліць (выдаляць) асадак са дна бутэлек (дэгаржыраваць віно і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэгаржы́рую дэгаржы́руем
2-я ас. дэгаржы́руеш дэгаржы́руеце
3-я ас. дэгаржы́руе дэгаржы́руюць
Прошлы час
м. дэгаржы́раваў дэгаржы́равалі
ж. дэгаржы́равала
н. дэгаржы́равала
Загадны лад
2-я ас. дэгаржы́руй дэгаржы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэгаржы́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэгаржы́раваць

‘(у вытворчасці спіртнога) выдаліць (выдаляць) асадак са дна бутэлек (дэгаржыраваць віно і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэгаржы́рую дэгаржы́руем
2-я ас. дэгаржы́руеш дэгаржы́руеце
3-я ас. дэгаржы́руе дэгаржы́руюць
Прошлы час
м. дэгаржы́раваў дэгаржы́равалі
ж. дэгаржы́равала
н. дэгаржы́равала
Загадны лад
2-я ас. дэгаржы́руй дэгаржы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэгаржы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прэцыпіта́т, ‑у, М ‑таце, м.

1. Спец. Асадак.

2. Штучнае фосфарнае ўгнаенне ў выглядзе белага парашку.

[Ад лац. praecipitatus — скінуты ўніз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мут, му́та, мута́ ’каламута, асадак, іл’, ’блытаніна, блытанае тлумачэнне’ (Нас., Юрч., Янк. 3., Янк. БФ., Шат., Сл. ПЗБ, Растарг., Яшк., Сцяшк. Сл.; КЭС, лаг.), ’памутненне ў вачах’ (паст., Сл. ПЗБ). Рус. мут ’вір’, ’асадак’, му́та́ ’асадак’, ’непарадак’, польск. mąt ’замяшанне’, ’сутычка’, męt ’асадак’, ст.-славен. smota ’скандал’, суч. zmȏta ’памылка, недахоп’, mȍt ’асадак, гушча’. Прасл. mǫtъ, mǫta < mǫtiti > муці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адстая́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́іцца; зак.

1. Пра вадкасць: пастаяўшы, даць асадак.

2. перан. Канчаткова сфарміравацца (пра думкі, погляды).

Думка адстаялася, усё стала зразумелым.

|| незак. адсто́йвацца, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкла́ды, ‑аў; адз. няма.

Спец. Збор, асадак арганічных і неарганічных рэчываў у выніку іх паступовага намывання. Дэвонскія адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dregs [dregz] n. pl.

1. аса́дак, буза́

2. падо́нкі;

the dregs of society падо́нкі грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асто́яцца, асто́юся, асто́ішся, асто́іцца; асто́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра вадкасць: стаць спакойным, перастаць калыхацца або, утварыўшы асадак, стаць празрыстым, чыстым.

Каламутная вада астоялася.

2. Утрымацца на нагах.

|| незак. асто́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Trübe

f - каламу́ць; аса́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)