артэрыі́т

(ад артэрыя)

запаленне сценак артэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пупо́чны пупо́чный;

~ная артэ́рыя — анат. пупо́чная арте́рия;

~ная гры́жа — мед. пупо́чная гры́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ао́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

Галоўная артэрыя ў арганізме пазваночных і чалавека, якая выходзіць з левага жалудачка сэрца і жывіць артэрыяльнай крывёю ўсе органы цела, акрамя лёгкіх.

[Грэч. aorte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тутні́ца ‘аорта’ (Ласт.), ту́тніца ‘тс’ (Некр. і Байк.), ‘артэрыя’ (Др.-Падб.). Відаць, запазычана з польск. tętnica ‘тс’, параўн. тутнець, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пупо́чный анат. пупо́чны;

пупо́чная арте́рия пупо́чная артэ́рыя;

пупо́чная гры́жа мед. пупо́чная гры́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verkéhrsader

f -, -n (асно́ўная) магістра́ль, артэ́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

artery

[ˈɑ:rtəri]

n., pl. -teries

1) артэ́рыя f.

2) магістра́ль f., гало́ўны шлях

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

артэрыясклеро́з

(ад артэрыя + склероз)

хранічнае захворванне артэрый, якое характарызуецца пашчыльненнем іх сценак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыартэрыі́т

(ад перы- + артэрыя)

запаленчае паражэнне артэрый, якое ахоплівае іх знешні слой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

надчере́вный и надчерёвный анат. надчарэ́ўны;

надчере́вная (надчерёвная) гры́жа надчарэ́ўная гры́жа;

надчере́вная (надчерёвная) арте́рия надчарэ́ўная артэ́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)