conspire [kənˈspaɪə] v. (against) арганізо́ўваць змо́ву, згаво́рвацца (супраць каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэестрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Уносіць у рэестр, запісваць для ўліку. Пачалі запісваць рабочых, рэестраваць, арганізоўваць. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваенізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Прыстасаваць (прыстасоўваць) да ваенных умоў, перавесці (пераводзіць) на абслугоўванне ваенных патрэб.

В. прамысловасць.

2. Узброіць (узбройваць); арганізаваць (арганізоўваць) на ваенны лад.

|| наз. ваеніза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

konstytuować

незак. арганізоўваць; засноўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фашызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Увесці (уводзіць) фашызм; арганізаваць (арганізоўваць) што‑н. на фашысцкі ўзор. Фашызаваць паліцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арганізо́ўвацца несов.

1. организо́вываться, организова́ться; см. арганізава́цца;

2. страд. организо́вываться, организова́ться; устра́иваться; см. арганізо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sprzysięgać się

незак. арганізоўваць змову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ла́дзіць

1. (арганізоўваць) organisíeren vt;

2. (жыць у згодзе) разм. sich gut vertrágen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак.

1. каго-што. Арганізаваць (арганізоўваць) блакаду.

Б. партызан.

Б. дарогу.

2. што. Закрыць (закрываць) пуць паміж станцыямі, карыстаючыся блакіроўкай (у 2 знач.; спец.).

|| наз. блакірава́нне, -я, н. і блакіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кінафікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

1. Арганізаваць (арганізоўваць) кінатэатры і кінаперасоўкі ў якой‑н. мясцовасці. Кінафікаваць вёску.

2. Абсталяваць (абсталёўваць) для дэманстрацыі кінафільмаў. Кінафікаваць школы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)