гейтанага́мія
(ад гр. geiton = сусед + -гамія)
апыленне кветкі пылком іншай кветкі той жа расліны; суседняе апыленне (параўн. ксенагамія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Самаапыленне 1/400; 9/338, гл. Апыленне
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
перакрыжава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад перакрыжаваць.
2. у знач. прым. Размешчаны крыж-накрыж. Старая кузня здавалася скалечанай пачварай. На фіялетавым небе выразна відаць былі перакрыжаваныя пахілыя кроквы. Асіпенка.
3. у знач. прым. Які праводзіцца ў двух перасякальных напрамках (пра сяўбу, пасевы, апрацоўку пасеваў). Пасеяць перакрыжаваным спосабам.
4. у знач. прым. Спец. Накіраваны на адну і тую ж цэль з некалькіх бакоў. Перакрыжаваны агонь.
5. Які праводзіцца адначасова некалькімі асобамі (пра допыт, размову і пад.). Перакрыжаваны допыт.
•••
Перакрыжаванае апыленне гл. апыленне.
Перакрыжаваная рыфма гл. рыфма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опыле́ние
1. бот. апыле́нне, -ння ср.;
2. (опыливание) с.-х. апы́льванне, -ння ср.; (раствором) апы́рскванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакрыжава́нне, ‑я, н.
1. Месца, дзе перасякаецца, перакрыжоўваецца што‑н. На перакрыжаванні вуліц. Перакрыжаванне прыцэлу.
2. Спец. Спарванне жывёл або апыленне раслін розных відаў, сартоў, народ для вывядзення новага віду, сорту, пароды жывёлы або расліны. Натуральнае перакрыжаванне культурных раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідрафілі́я
(ад гідра- + -філія)
апыленне некаторых водных раслін пры дапамозе вады.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
алага́мія
(ад ала- + -гамія)
апыленне кветкі адной расліны пылком кветкі іншай расліны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кантарафілі́я
(ад гр. kantharos = жук + -філія)
перакрыжаванае апыленне раслін пры дапамозе жукоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
энтамафілі́я
(ад энтама- + -філія)
перакрыжаванае апыленне раслін пры дапамозе насякомых; насякомаапыленне (параўн. арнітафілія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
апылі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
1. Зрабіць апыленне (у 1 знач.). «Кольки ж.. яны зробяць вылетаў за дзень! — думае.. [Міхалка]. — Колькі кветак апыляць, колькі мёду назносяць у соты!» Якімовіч.
2. Пакрыць пылападобным атрутным саставам расліны, глебу, вадаёмы з мэтай знішчэння шкодных насякомых або ўзбуджальнікаў хвароб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)