insensibility

[ɪn,sensəˈbɪləti]

n., pl. -ties

1) нечульлі́васьць, нячу́ласьць, абыя́кавасьць, апа́тыя f.

2) непрыто́мнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сплін

(англ. spleen, ад гр. splen = селязёнка)

сумны настрой, апатыя, хандра.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

bierność

ж.

1. пасіўнасць; бяздзейнасць; апатыя; млявасць;

2. хім. інертнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

torpor [ˈtɔ:pə] n. fml

1. апа́тыя, абыя́кавасць

2. зняме́ласць; зняме́нне; здранцве́нне, летаргі́я; спя́чка;

a deathlike torpor летаргі́чнае здранцве́нне;

be in a torpor быць у ста́не здранцве́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

marazm, ~u

м.

1. маразм;

2. перан. застой, апатыя, распад, заняпад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АТАРА́КСІЯ

(ад грэч. ataraxia спакойнасць),

паняцце стараж.-грэч. этыкі пра ціхамірнасць і душэўны спакой як мэту і форму паводзін. Ант. мысліцелі лічылі, што атараксія садзейнічае непрадузятаму роздуму. Калі матэрыялісты (Дэмакрыт, Эпікур, Лукрэцый) бачылі гэты шлях у пазнанні свету, пераадоленні страху і трывог, у дасягненні душэўнага спакою і ўнутранай гармоніі, то ў этыцы прыхільнікаў скептыцызму (Пірон) атараксія дасягаецца ўстрыманнем ад суджэнняў пра дабро і зло, ісціннае і памылковае, прымірэннем з рэальнасцю (гл. таксама Апатыя). Атараксія, узведзеная ў этычны прынцып, супярэчыць актыўнай, сацыяльна-дзейснай жыццёвай пазіцыі.

т. 2, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

санлі́васць, ‑і, ж.

Схільнасць да сну; жаданне спаць. Кузёмка лена ўставаў, спаласкваў халоднай вадою твар, каб змыць санлівасць з яго, і ішоў, куды трэ было гаспадару. Сабаленка. Міканора і самога хіліла на дрымоту, і ён падумаў, ці не на дождж санлівасць гэта паказвае. Мележ. // перан. Бяздзейнасць, апатыя, пасіўнасць. Гэй, узвейце сваім крыллем, Арляняты, буйна, бурна На мінулых дзён магіле, Над санлівасцю хаўтурнай!.. Купала. [Александровіч:] — Ліха яго ведае, а можа калі не будзе барацьбы, тады апануе [нас] санлівасць і паэзія перастане выконваць сваю непасрэдную выхаваўчую функцыю? Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bezwład, ~u

м.

1. бяссілле; бяздзейнасць; інертнасць; апатыя;

2. мед. нерухомасць; параліч;

bezwład kończyn — параліч канечнасцяў;

siłą ~u — па інерцыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)