Súppenkelle

f -, -n апало́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chochla

ж. апалонік; чарпак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czerpak

м. апалонік; чарпак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Káulquappe

f -, -n заал. апало́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tadpole

[ˈtædpoʊl]

n., Zool.

апало́нік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schöpfkelle

f -, -n чарпа́к, коўш; апало́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scoopful

[ˈsku:pfəl]

adj.

по́ўны чарпа́к, апало́нік або́ шу́флік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Крутагало́ўка ’апалонік’ (Сцяшк.). Параўн. крутагалоў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Палонік 1 ’апалонік (разлівальная лыжка)’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Др.-Падб., Шпіл., Касп., Бяльк., Мядзв., Раманаў, 8; Нік. Очерки), поло́нік (ТС), поло́днік, пало́нік, пало́йнік, пало́ўнік (Сл. ПЗБ), поло́нік, поло́нык (Сл. Брэс.), поло́ньнік (Бяльк., Янк.). З апалонік 2 (гл.) з адпадзеннем пратэтычнага а.

Палонік 2 ’малёк жабы’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Касп.), поло́нік (ТС). З апалонік 1 (гл.) у выніку адпадзення пратэтычнага а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Самту́к ’апалонік (малькі жабы)’ (воран., Сл. ПЗБ). З літ. samtùkai мн. ’апалонікі’, дэмінутыў да sámtis ’апалонік (лыжка)’; семантычны пераход пад уплывам бел. аналагічнага пераходу; гл. Грынавяцкене і інш., Lietuvių kalbotyros klausimai, 1975, XVI, 188; Лаўчутэ, Балтизмы, 72.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)