parable [ˈpærəbl] n. пры́тча, алегары́чнае апавяда́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шматсло́ўны, -ая, -ае.

Для якога ўласціва шматслоўе.

Шматслоўнае апавяданне пра што-н. Я тут не буду шматслоўным.

|| наз. шматсло́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унітава́ць

‘увесці што-небудзь у што-небудзь (унітаваць сцэну ў апавяданне)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уніту́ю уніту́ем
2-я ас. уніту́еш уніту́еце
3-я ас. уніту́е уніту́юць
Прошлы час
м. унітава́ў унітава́лі
ж. унітава́ла
н. унітава́ла
Загадны лад
2-я ас. уніту́й уніту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час унітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уніто́ўваць

‘уводзіць што-небудзь у што-небудзь, як нітку (унітоўваць сцэну ў апавяданне)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уніто́ўваю уніто́ўваем
2-я ас. уніто́ўваеш уніто́ўваеце
3-я ас. уніто́ўвае уніто́ўваюць
Прошлы час
м. уніто́ўваў уніто́ўвалі
ж. уніто́ўвала
н. уніто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. уніто́ўвай уніто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уніто́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наве́ла¹, -ы, мн. -ы, -ве́л, ж.

Невялікае апавяданне звычайна пра якую-н. адну падзею з нечаканым фіналам.

Навелы Якуба Коласа.

|| прым. навелісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узня́тасць, ‑і, ж.

Стан узнятага (у 2 знач.). Узнятасць настрою. □ Апавяданне як апавяданне. У ім ёсць пачуццё, настрой, узнятасць. Кучар. У горадзе гоман. Святочны настрой, узнятасць. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повествова́ние ср.

1. (действие) апавяда́нне, -ння ср., раска́з, -зу м., раска́званне, -ння ср.;

2. (повесть) апо́весць, -ці ж.; (рассказ) апавяда́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкра́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць; -а́шаны; зак., што.

1. Аздобіць, упрыгожыць.

П. апавяданне дасціпнай выдумкай (перан.).

2. Тое, што і закрасіць.

П. боршч.

|| незак. прыкра́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

historyjka

ж. расказ, апавяданне; анекдот;

historyjka obrazkowa — апавяданне ў малюнках

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

«П’яза» (драм. апавяданне, Бірма) 2/338

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)