унітава́ць
‘увесці што-небудзь у што-небудзь (унітаваць сцэну ў апавяданне)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уніту́ю | уніту́ем | |
| уніту́еш | уніту́еце | |
| уніту́е | уніту́юць | |
| Прошлы час | ||
| унітава́ў | унітава́лі | |
| унітава́ла | ||
| унітава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| уніту́й | уніту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| унітава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)