rebel​2 [rɪˈbel] v.

1. (against) пратэстава́ць, ака́зваць супраціўле́нне; процідзе́йнічаць

2. падыма́ць мяце́ж; паўстава́ць, бунтава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

актыні́чны

(ад гр. aktis, -inos = прамень)

здольны аказваць фатаграфічнае ўздзеянне на святлоадчувальны матэрыял (аб выпрамяненні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

садзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каму-чаму.

Аказваць садзейнічанне, дапамагаць, спрыяць. Уся тэарэтычная і практычная дзейнасць Маркса і Энгельса садзейнічала палітычнаму і ідэйнаму развіццю гэтага класа [пралетарыяту]. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акушэ́рка

(ад акушэр)

жанчына з сярэдняй медыцынскай адукацыяй, якая мае права самастойна аказваць дапамогу пры родах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спружы́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. і (рэдка) зак.

1. Змяняць (змяніць) сваё становішча пад уздзеяннем якой-н. сілы і вяртацца (вярнуцца) ў ранейшае становішча пасля спынення гэтага ўздзеяння; аказваць (аказаць) супраціўленне ціску.

Кладка спружыніць пад нагамі.

2. перан., што. Напружваць, рабіць (зрабіць) пружыністым, пругкім (разм.).

С. мускулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pressurize, BrE -ise [ˈpreʃəraɪz] v.

1. BrE (into) ака́зваць на́ціск, уплы́ў; прымуша́ць

2. tech. герметызава́ць; падтры́мліваць павы́шаны ціск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wspomagać

незак. kogo дапамагаць; аказваць дапамогу каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заляца́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.; да каго.

Аказваць увагу, дагаджаць жанчыне, імкнучыся выклікаць прыхільнасць. Усе ў брыгадзе ведалі, што Віталь заляцаецца да Тамары, але ці карыстаецца ён поспехам у яе, пра гэта нічога пэўнага вядома не было. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unterstützen

vt

1) падтры́мліваць

2) ака́зваць падтры́мку [дапамо́гу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чэсць, -і, ж.

1. Вартыя павагі і гордасці маральныя якасці чалавека; яго адпаведныя прынцыпы.

Справа чэсці.

2. Добрая, незаплямленая рэпутацыя чалавека.

Бараніць ч. свайго імя.

3. Цнатлівасць (пра жанчын).

4. Слава, павага, пашана.

Госці ведалі, каму аказваць ч.

Ч. таму, хто самааддана працуе.

◊

Аддаць чэсць каму — прывітаць ваеннага, прыклаўшы руку да галаўнога ўбору.

Пара і чэсць знаць (разм.) — пара закончыць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)