адсяка́нне ср.

1. отруба́ние, отсека́ние;

2. перен. отсека́ние;

1, 2 см. адсяка́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсяка́цца

1. разг. отбива́ться; см. адсячы́ся;

2. страд. отруба́ться, отсека́ться; см. адсяка́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábholzen

vt высяка́ць (лес), адсяка́ць (галінкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

купі́раваць

(фр. couper)

1) мед. ліквідаваць прыступ хваробы своечасовым, эфектыўным лячэннем;

2) адразаць, адсякаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Траншэ́я ’выкапаны глыбокі роў для абароны’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Праз рус. транше́я ’тс’ з франц. tranchée ’роў, траншэя для закладкі фундамента, катлаван’, ’траншэя’ < trancher ’рэзаць, адсякаць’ (Фасмер, 4, 94; Чарных, 2, 258; Даза, 759; ЕСУМ, 5, 621).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обруба́ть​I несов.

1. абсяка́ць; (сучья — ещё) абцярэ́бліваць, ацярэ́бліваць;

2. (отрубать, укорачивать) адсяка́ць, адціна́ць, уціна́ць; см. обруби́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábhaken

vt

1) адсяка́ць

2) адзнача́ць пту́шачкай (у спісе і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ucinać

незак.

1. адразаць, адрэзваць, адсякаць;

2. абрываць;

3. кусаць (пра насякомых)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

káppen

vt

1) адсяка́ць

2) абсяка́ць; падраза́ць (верхавіну і г.д.)

3) кастры́раваць

4) схапі́ць (злодзея)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sever

[ˈsevər]

1.

v.t.

1) разраза́ць, адраза́ць, адсяка́ць

to sever a rope — разрэ́заць вяро́ўку

2) парыва́ць (су́вязі, дачыне́ньні)

2.

v.i.

аддзяля́цца, падзяля́цца

to sever into two factions — падзялі́цца на дзьве фра́кцыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)