odstawać
1. адставаць;
2. адыходзіць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
odstawać
1. адставаць;
2. адыходзіць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zurückweichen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
cave
cave in
1. асяда́ць, апада́ць, апуска́цца
2. уступа́ць,
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дрыгвяны́, ‑ая, ‑ое.
Тое, што і дрыгвяністы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэцірава́цца
(
1)
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пе́рад²,
1. На невялікай адлегласці ад пярэдняга боку чаго
2. За некаторы час да чаго
3. Служыць для ўказання асобы, з’явы, у адносінах да якіх робіцца што
4. У параўнанні з кім-, чым
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Krébsgang
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
retreat2
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
капітулява́ць
(
1) аб’яўляць капітуляцыю 1;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
sidestep2
1.
2. ухіля́цца (ад удару); адхіля́цца (ад пытання);
sidestep responsibility пераклада́ць адка́знасць;
sidestep facts замо́ўчваць фа́кты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)