(фр. casuiste < ісп. casuista, ад лац. casus = выпадак)
1) юрыст, вопытны ў разборы заблытаных, складаных судовых спраў;
2) перан. асоба, якая ўмее адстойваць заблытаныя або фальшывыя палажэнні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
абараня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Адбіваць напад праціўніка, ворага. Звычайна.. [янот] стараецца схавацца ў пару, але калі яго дагналі і ратунку няма, ён абараняецца мужна і заўзята.В. Вольскі.//Адстойваць свае інтарэсы, правы, погляды. Раптам зрабілася крыўдна, што на бюро.. [Андрэй] не абараняўся, як належыць камсамольскаму важаку.Асіпенка.
2.Зал.да абараняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
defend
[dɪˈfend]
v.
1) ахо́ўваць, барані́ць
to defend oneself — барані́цца
2) адсто́йваць, дзе́яць у падтры́мку
3) Law
а) абараня́ць (у су́дзе)
б) запярэ́чваць абвінава́чаньням
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vindicate
[ˈvɪndɪkeɪt]
v.t.
1) апра́ўдваць
2) адсто́йваць, абараня́ць
The heir vindicated his claim to the fortune — Спадкае́мец адстая́ў сваё пра́ва на нале́жнае яму́ бага́цьце
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
beháupten
1.
vt
1) сцвярджа́ць
2) адсто́йваць; утры́мліваць
2.
(sich) замацо́ўвацца; браць сваё; трыма́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ДАРВА́ЛЬ (Dorval; сапр.Дэланэ, Delauney) Мары (7.1.1798, г. Лар’ян, Францыя — 20.5.1849), французская актрыса. З сям’і правінцыяльных акцёраў. З дзяцінства выступала на сцэне. У 1818—34 у т-ры «Порт-Сен-Мартэн» (адзін з вядучых дэмакр. «тэатраў бульвараў» Парыжа). У 1834—38 у «Камеды Франсэз». Стварала вобразы шчырых, цэльных жанчын, вымушаных адстойваць сваё права на шчасце. Сярод лепшых роляў: Амалія, Лючыя («Трыццаць гадоў, ці Жыццё гульца», «Ламермурсхая нявеста» В.Дзюканжа), Марыён Дэлорм (аднайм. п’еса В.Гюго), Адэль д’Эрвэ («Антоні» А.Дзюма-бацькі), Кіці Бэл («Чатэртан» А. дэ Віньі).