адно́сіна
‘лік’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адно́сіна |
адно́сіны |
| Р. |
адно́сіны |
адно́сін |
| Д. |
адно́сіне |
адно́сінам |
| В. |
адно́сіну |
адно́сіны |
| Т. |
адно́сінай адно́сінаю |
адно́сінамі |
| М. |
адно́сіне |
адно́сінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пе́сты
‘пяшчотныя, ласкавыя адносіны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
пе́сты |
| Р. |
пе́стаў |
| Д. |
пе́стам |
| В. |
пе́сты |
| Т. |
пе́стамі |
| М. |
пе́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
произво́дственный вытво́рчы;
произво́дственные отноше́ния вытво́рчыя адно́сіны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вытво́рчы произво́дственный;
~чыя адно́сіны — произво́дственные отноше́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анталагі́чны
‘які мае адносіны да вучэння’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анталагі́чны |
анталагі́чная |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя |
| Р. |
анталагі́чнага |
анталагі́чнай анталагі́чнае |
анталагі́чнага |
анталагі́чных |
| Д. |
анталагі́чнаму |
анталагі́чнай |
анталагі́чнаму |
анталагі́чным |
| В. |
анталагі́чны (неадуш.) анталагі́чнага (адуш.) |
анталагі́чную |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя (неадуш.) анталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай анталагі́чнаю |
анталагі́чным |
анталагі́чнымі |
| М. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай |
анталагі́чным |
анталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
анталагі́чны
‘які мае адносіны да зборніка’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анталагі́чны |
анталагі́чная |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя |
| Р. |
анталагі́чнага |
анталагі́чнай анталагі́чнае |
анталагі́чнага |
анталагі́чных |
| Д. |
анталагі́чнаму |
анталагі́чнай |
анталагі́чнаму |
анталагі́чным |
| В. |
анталагі́чны (неадуш.) анталагі́чнага (адуш.) |
анталагі́чную |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя (неадуш.) анталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай анталагі́чнаю |
анталагі́чным |
анталагі́чнымі |
| М. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай |
анталагі́чным |
анталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аргані́чны
‘які мае адносіны да арганізма’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аргані́чны |
аргані́чная |
аргані́чнае |
аргані́чныя |
| Р. |
аргані́чнага |
аргані́чнай аргані́чнае |
аргані́чнага |
аргані́чных |
| Д. |
аргані́чнаму |
аргані́чнай |
аргані́чнаму |
аргані́чным |
| В. |
аргані́чны (неадуш.) аргані́чнага (адуш.) |
аргані́чную |
аргані́чнае |
аргані́чныя (неадуш.) аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
аргані́чным |
аргані́чнай аргані́чнаю |
аргані́чным |
аргані́чнымі |
| М. |
аргані́чным |
аргані́чнай |
аргані́чным |
аргані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аргані́чны
‘які мае адносіны да органа; унутраны’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аргані́чны |
аргані́чная |
аргані́чнае |
аргані́чныя |
| Р. |
аргані́чнага |
аргані́чнай аргані́чнае |
аргані́чнага |
аргані́чных |
| Д. |
аргані́чнаму |
аргані́чнай |
аргані́чнаму |
аргані́чным |
| В. |
аргані́чны (неадуш.) аргані́чнага (адуш.) |
аргані́чную |
аргані́чнае |
аргані́чныя (неадуш.) аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
аргані́чным |
аргані́чнай аргані́чнаю |
аргані́чным |
аргані́чнымі |
| М. |
аргані́чным |
аргані́чнай |
аргані́чным |
аргані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ві́нны
‘які мае адносіны да віна’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́нны |
ві́нная |
ві́ннае |
ві́нныя |
| Р. |
ві́ннага |
ві́ннай ві́ннае |
ві́ннага |
ві́нных |
| Д. |
ві́ннаму |
ві́ннай |
ві́ннаму |
ві́нным |
| В. |
ві́нны (неадуш.) ві́ннага (адуш.) |
ві́нную |
ві́ннае |
ві́нныя (неадуш.) ві́нных (адуш.) |
| Т. |
ві́нным |
ві́ннай ві́ннаю |
ві́нным |
ві́ннымі |
| М. |
ві́нным |
ві́ннай |
ві́нным |
ві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панибра́тский разг. панібра́цкі;
панибра́тские отноше́ния панібра́цкія адно́сіны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)