аргані́чны
‘які мае адносіны да арганізма’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аргані́чны |
аргані́чная |
аргані́чнае |
аргані́чныя |
| Р. |
аргані́чнага |
аргані́чнай
аргані́чнае |
аргані́чнага |
аргані́чных |
| Д. |
аргані́чнаму |
аргані́чнай |
аргані́чнаму |
аргані́чным |
| В. |
аргані́чны (неадуш.)
аргані́чнага (адуш.) |
аргані́чную |
аргані́чнае |
аргані́чныя (неадуш.)
аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
аргані́чным |
аргані́чнай
аргані́чнаю |
аргані́чным |
аргані́чнымі |
| М. |
аргані́чным |
аргані́чнай |
аргані́чным |
аргані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аргані́чны
‘які мае адносіны да органа; унутраны’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аргані́чны |
аргані́чная |
аргані́чнае |
аргані́чныя |
| Р. |
аргані́чнага |
аргані́чнай
аргані́чнае |
аргані́чнага |
аргані́чных |
| Д. |
аргані́чнаму |
аргані́чнай |
аргані́чнаму |
аргані́чным |
| В. |
аргані́чны (неадуш.)
аргані́чнага (адуш.) |
аргані́чную |
аргані́чнае |
аргані́чныя (неадуш.)
аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
аргані́чным |
аргані́чнай
аргані́чнаю |
аргані́чным |
аргані́чнымі |
| М. |
аргані́чным |
аргані́чнай |
аргані́чным |
аргані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ві́нны
‘які мае адносіны да віна’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́нны |
ві́нная |
ві́ннае |
ві́нныя |
| Р. |
ві́ннага |
ві́ннай
ві́ннае |
ві́ннага |
ві́нных |
| Д. |
ві́ннаму |
ві́ннай |
ві́ннаму |
ві́нным |
| В. |
ві́нны (неадуш.)
ві́ннага (адуш.) |
ві́нную |
ві́ннае |
ві́нныя (неадуш.)
ві́нных (адуш.) |
| Т. |
ві́нным |
ві́ннай
ві́ннаю |
ві́нным |
ві́ннымі |
| М. |
ві́нным |
ві́ннай |
ві́нным |
ві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
анталагі́чны
‘які мае адносіны да вучэння’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анталагі́чны |
анталагі́чная |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя |
| Р. |
анталагі́чнага |
анталагі́чнай
анталагі́чнае |
анталагі́чнага |
анталагі́чных |
| Д. |
анталагі́чнаму |
анталагі́чнай |
анталагі́чнаму |
анталагі́чным |
| В. |
анталагі́чны (неадуш.)
анталагі́чнага (адуш.) |
анталагі́чную |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя (неадуш.)
анталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай
анталагі́чнаю |
анталагі́чным |
анталагі́чнымі |
| М. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай |
анталагі́чным |
анталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
анталагі́чны
‘які мае адносіны да зборніка’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анталагі́чны |
анталагі́чная |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя |
| Р. |
анталагі́чнага |
анталагі́чнай
анталагі́чнае |
анталагі́чнага |
анталагі́чных |
| Д. |
анталагі́чнаму |
анталагі́чнай |
анталагі́чнаму |
анталагі́чным |
| В. |
анталагі́чны (неадуш.)
анталагі́чнага (адуш.) |
анталагі́чную |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя (неадуш.)
анталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай
анталагі́чнаю |
анталагі́чным |
анталагі́чнымі |
| М. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай |
анталагі́чным |
анталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
панибра́тский разг. панібра́цкі;
панибра́тские отноше́ния панібра́цкія адно́сіны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сто́имостный эк. ва́ртасны;
сто́имостные отноше́ния ва́ртасныя адно́сіны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэзадаптава́ць
‘парушыць (парушаць) сувязі, адносіны, якія склаліся; разузгадніць (разузгадняць) дзеянні каго-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэзадапту́ю |
дэзадапту́ем |
| 2-я ас. |
дэзадапту́еш |
дэзадапту́еце |
| 3-я ас. |
дэзадапту́е |
дэзадапту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэзадаптава́ў |
дэзадаптава́лі |
| ж. |
дэзадаптава́ла |
| н. |
дэзадаптава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дэзадапту́й |
дэзадапту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэзадапту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дэзадаптава́ць
‘парушыць (парушаць) сувязі, адносіны, якія склаліся; разузгадніць (разузгадняць) дзеянні каго-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэзадапту́ю |
дэзадапту́ем |
| 2-я ас. |
дэзадапту́еш |
дэзадапту́еце |
| 3-я ас. |
дэзадапту́е |
дэзадапту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэзадаптава́ў |
дэзадаптава́лі |
| ж. |
дэзадаптава́ла |
| н. |
дэзадаптава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дэзадапту́й |
дэзадапту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дэзадаптава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ва́ртасны эк. сто́имостный;
~ныя адно́сіны — сто́имостные отноше́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)