крумкачо́выя, ‑ых.

Сямейства птушак, да якога адносяцца крумкач, варона і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гары́чкавыя, ‑ых.

Сямейства раслін, да якіх адносяцца гарычка, цвінтарэй і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́ліевыя, ‑ых.

Сямейства раслін, да якіх адносяцца плюшч, жэньшэнь, аралія і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звано́чкавыя, ‑ых.

Сямейства зрослапялёсткавых двухдольных раслін, да якога адносяцца розныя віды званочкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэменяцве́тныя, ‑ых.

Сямейства паразітных раслін, да якога адносяцца рэменяцветнік, амяла і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уюрко́выя, ‑ых.

Сямейства птушак, да якога адносяцца ўюрок, канаплянка, шчыгол і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чальчако́выя, ‑ых.

Сямейства травяністых раслін, да якога адносяцца чальчак, плакун і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няжва́чныя, ‑ых.

Падатрад млекакормячых жывёл атрада парнакапытных, да якіх адносяцца бегемот і свіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарацепадо́бныя, ‑ых.

Аддзел вышэйшыя споравых раслін, да якога адносяцца арляк, вужоўнік і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кішачнапо́ласцевыя, ‑ых.

Тып мнагаклетачных беспазваночных жывёлін, да якіх адносяцца паліцы, медузы і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)