retraction [rɪˈtrækʃn] n.

1. fml адрачэ́нне ад сваі́х слоў; адмо́ва ад свайго́ абяца́ння

2. уця́гванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unconditional [ˌʌnkənˈdɪʃnəl] adj. безумо́ўны, безагаво́рачны;

unconditional surrender безагаво́рачная капітуля́цыя;

an uncondi tional refusal по́ўная адмо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kríegsdienstverweigerung

f -, -en адмо́ва ад вайско́вай слу́жбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vernéinung

f -, -en

1) адмо́ва

2) адмаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verwéigerung

f -, -en адмо́ва (зрабіць што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábschlägig

a

éine ~e Ántwort — адка́з, адмо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

outright​1 [ˈaʊtraɪt] adj.

1. канчатко́вы; абсалю́тны; катэгары́чны;

an out right refusal рашу́чая адмо́ва

2. адкры́ты, про́сты, шчы́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zaniechanie

н. czego спыненне; адмова ад чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абандо́н

(фр. abandon)

адмова судна- або грузаўладальніка ад сваіх правоў на застрахаваную маёмасць на карысць страхавой арганізацыі пры ўмове, калі апошняя выплаціць яму поўную страхавую суму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áblehnung

f -, -en адмо́ва, адхіле́нне; юрыд. адво́д (сведкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)