Verbum

во́дпаведзь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Рэзкі адказ на беспадстаўнае абвінавачванне.

Суровая в.

атэі́зм, -у, м.

Адмаўленне існавання Бога, адказ ад рэлігійных вераванняў; бязбожжа.

|| прым. атэісты́чны, -ая, -ае.

абду́маны, -ая, -ае.

Зроблены свядома, усвядомлены, абгрунтаваны.

А. адказ.

А. ўчынак.

|| наз. абду́манасць, -і, ж.

вычарпа́льны, -ая, -ае.

Усебаковы, поўны, закончаны.

В. адказ.

Вычарпальна (прысл.) вывучыць пытанне.

|| наз. вычарпа́льнасць, -і, ж.

асэнсава́ны, -ая, -ае.

Разумны, свядомы, прадуманы.

А. адказ.

Асэнсавана (прысл.) каменціраваць падзеі.

|| наз. асэнсава́насць, -і, ж.

бездако́рны, -ая, -ае.

Які не выклікае дакору; беззаганны.

Бездакорная праца.

Б. адказ вучня.

|| наз. бездако́рнасць, -і, ж.

адпіса́цца, -пішу́ся, -пі́шашся, -пі́шацца; -пішы́ся; зак. (разм.).

Даць фармальны адказ, абмежавацца адпіскай.

|| незак. адпі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пасрэ́дны, -ая, -ае.

Сярэдні па якасці, звычайны.

П. спецыяліст.

П. адказ на экзамене.

|| наз. пасрэ́днасць, -і, ж.

навадны́, -а́я, -о́е.

1. гл. навесці.

2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго.

Навадное пытанне.

нездавальня́ючы, -ая, -ае.

Дрэнны, які не адпавядае пэўным патрабаванням.

Н. адказ.

Нездавальняючыя веды.

Адказаў ён нездавальняюча (прысл.).