абду́ктар

(н.-лац. abductor, ад лац. abducere = адводзіць)

анат. адводная мышца (параўн. аддуктар).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абду́ктар

(н.-лац. abductor, ад лац. abducere = адводзіць)

анат. адводная мышца (параўн. аддуктар).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

divert

[dəˈvɜ:rt]

v.t.

1) адво́дзіць, зьмяня́ць кіру́нак, накіро́ўваць убо́к

2) адця́гваць ува́гу

3) забаўля́ць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

centrifugal

[,sentrɪˈfju:gəl]

adj.

1) цэнтрабе́жны

2) Physiol. які́ адво́дзіць ад цэ́нтру (пра нэ́рвы, крывяно́сныя сасу́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drain2 [dreɪn] v.

1. адво́дзіць (ваду)

2. выцяка́ць

3. асу́шваць (таксама перан.);

He drained his glass. Ён асушыў чарку да дна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ward2 [wɔ:d] v. адбіва́ць, пары́раваць (удар); адво́дзіць (небяспеку)

ward off [ˌwɔ:dˈɒf] phr. v. : ward off a blow абарані́цца ад уда́ру, адбі́ць удар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wycofywać

незак.

1. забіраць, браць назад;

2. выводзіць; адводзіць (назад)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АМУЛЕ́Т

(лац. amuletum),

прадмет, які носіцца на целе і, на думку ўладальніка, мае магічную ўласцівасць адводзіць хваробу, бяду, засцерагаць ад ліхіх чараў. Вера ў сілу амулета звязана з першабытнай магіяй і фетышызмам. У многіх народаў свету вера ў амулет захавалася да нашых дзён. Гл. таксама Талісман.

Амулет-конік. 12 ст.

т. 1, с. 325

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

отвраща́ть несов.

1. (направлять в сторону, отворачивать) уст. адваро́чваць;

2. (мешать осуществлению чего-л.) книжн. адхіля́ць, адво́дзіць; см. отврати́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адводзіць — адвесці.

2. Заява аб адхіленні каго‑н. ад удзелу ў чым‑н. Выступіць з адводам кандыдатуры.

3. Адгалінаванне (у трубе, радыё‑, электрасетцы і пад.). Адвод ад батарэі.

•••

Для адводу вачэй — з мэтай адцягнуць увагу, для прыліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)