адво́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адводзіць — адвесці.

2. Заява аб адхіленні каго‑н. ад удзелу ў чым‑н. Выступіць з адводам кандыдатуры.

3. Адгалінаванне (у трубе, радыё‑, электрасетцы і пад.). Адвод ад батарэі.

•••

Для адводу вачэй — з мэтай адцягнуць увагу, для прыліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)